Engele in die Bybel - Esra tot Maleagi
- Regina Torre
- Mar 31
- 92 min read
Updated: May 23
31 Maart 2025
JOB 1:6 AFR53
En op 'n dag toe die seuns van God kom om hulle voor die Here te stel, het die Satan ook onder hulle gekom.
Job is 'n vreemde boek. Dit is deel van wat dit so interessant maak. Die verhaal begin met 'n goddelike raadsvergadering - die seuns van God verskyn in die hemel, voor God.
Ons sien weer hier soos in Genesis 6, die seuns van God, 'n uitdrukking om engele aan te dui.
sien die seuns van God dat die dogters van die mense mooi was, en hulle het vir hulle as vroue geneem almal wat hulle verkies het. GÉNESIS 6:2 AFR53
Tydens die raadsvergadering daag die Satan op.
Die woord satan beteken in Hebreeus teenstander. Die betekenis van teenstand word hier beklemtoon deur telkens die lidwoord ‘die’ saam met die woord Satan te gebruik. Hoewel die woord later as ‘n eienaam vir die duiwel gebruik word, is dit nog nie hier die geval nie.
Wanneer God vir die Satan vra waar hy was, leer ons dat sy werk behels om te ondersoek wat op die aarde gebeur. Hy is God se oë en ore op die grond, en rapporteer wat hy gesien en gehoor het.
Toe vra die Here vir die Satan: Waar kom jy vandaan? En die Satan antwoord die Here en sê: Van 'n swerftog oor die aarde, wat ek deurkruis het. JOB 1:7 AFR53
Wanneer God die Satan vra of hy Job gesien het, ‘n man van integriteit en geregtigheid, wat God vrees en van die bose vlug, daag die Satan Job se opregtheid uit, met die argument dat sy toewyding en sy integriteit afhanklik is van die beskerming wat sy rykdom hom bied.
En die Here vra vir die Satan: Het jy ag gegee op my kneg Job? Want daar is niemand op die aarde soos hy nie: 'n man vroom en opreg, godvresend en wat afwyk van die kwaad. En die Satan antwoord die Here en sê: Is dit verniet dat Job God vrees? Het U nie self hom en sy huis en alles wat hy het, aan alle kante rondom, beskut nie? Die werk van sy hande het U geseën, en sy vee het sterk vermeerder in die land. JOB 1:8-10 AFR53
Die Satan beweer dat as God sy besittings wegneem, Job Hom in sy aangesig sal vervloek.
Maar strek net u hand uit en tas alles aan wat hy het — waarlik, hy sal U in u aangesig seën! JOB 1:11 AFR53
Deur op Job se opregtheid en integriteit te vertrou, laat God die Satan toe om alles van Job te neem, net nie sy lewe nie. Deur 'n reeks katastrofiese gebeure verloor Job al sy besittings en sy kinders in 'n enkele dag.
Daarop sê die Here aan die Satan: Kyk, alles wat hy het, is in jou hand; net na homself mag jy jou hand nie uitsteek nie. En die Satan het weggegaan van die aangesig van die Here. JOB 1:12 AFR53
1 April 2025
JOB 2:1 AFR53
En op 'n dag toe die seuns van God kom om hulle voor die Here te stel, het die Satan ook onder hulle gekom om hom voor die Here te stel.
Die seuns van God en die Satan stel hulself weer voor God. Dit dui daarop dat die Satan en sekere engele ‘n oop toegang het tot God se teenwoordigheid in die hemel.
Die dialoog wat hier opgeteken is, was heeltemal onbekend aan Job. God kon miskien, as Job die skrywer van die boek was, op 'n later tydstip hierdie hemelse agter-die-skerms-gesprek aan hom openbaar het.
Toe vra die Here vir die Satan: Waar kom jy vandaan? En die Satan antwoord die Here en sê: Van 'n swerftog oor die aarde, wat ek deurkruis het. JOB 2:2 AFR53
Job se integriteit blyk intakt te bly. Tot God se vreugde. Tot die Satan se argwaan. Let op met hoeveel trots God oor Job se lojaliteit praat.
En die Here vra vir die Satan: Het jy ag gegee op my kneg Job? Want daar is niemand op die aarde soos hy nie: 'n man vroom en opreg, godvresend en wat afwyk van die kwaad; en hy volhard nog in sy vroomheid, alhoewel jy My teen hom opgehits het om hom te vernietig sonder oorsaak. JOB 2:3 AFR53
Let op hoe God daarmee eintlik die Satan uitnooi om twee goed agter te kom. 1) Dat dié eksperiment rondom Job se vroomheid in verlies eintlik verniet was, onnodig, redeloos. 2) Dat dié eksperiment geslaag het. Job het vroom gebly al is hy sonder rede geruïneer.
Die Satan bly egter skepties oor Job se vroomheid. Hy dink dat ‘n mens wel alles sal gee wat jy het, selfs die lewe van jou kinders, as jy maar net self kan bly lewe.
Toe het die Satan die Here geantwoord en gesê: Huid vir huid, en alles wat iemand het, sal hy gee vir sy lewe; maar strek net u hand uit en tas sy gebeente en sy vlees aan — waarlik, hy sal U in u aangesig seën! JOB 2:4-5 AFR53
In wese bly die Satan natuurlik eintlik skepties oor God self. Hy bevraagteken hiermee God se status op aarde. Hy sê hiermee op verskuilde wyse dat God nie genoeg is vir mense nie, dat God nie geëer word ómdat mense Sy Naam eer en aan Hom verbind is, kom wat wil nie, maar ómdat hulle SY seën wil bly geniet. God se invloed in mense se lewe word dus met die Satan se sinisme in twyfel getrek. Mense dien God ómdat Hy vir hulle goed is. Daarsonder sou hulle Hom die rug toekeer.
Wanneer God dus toestemming gee aan die Satan om nie net Job se goed nie, maar ook sy gesondheid te neem, is dit nie net Job se vroomheid wat op die spel is nie. God se invloed in mense se lewens is op die spel. Soos in die tuin van Eden wil die Satan ‘n wig indryf tussen God en Sy mense. En hierdie keer is dit nie sonde wat die skeiding sou kon bring nie, maar lyding, die smart oor onverdiende onskuldige verlies en pyn.
God self kom dus in die gedrang … Die hele Skepping het hier asem opgehou … en ‘n sug van verligting laat hoor toe Job aan God getrou gebly het.
Maar hy antwoord haar: Soos 'n dwaas praat, praat jy! Die goeie sou ons van God aanneem, en nie ook die slegte aanneem nie? By dit alles het Job nie gesondig met sy lippe nie. JOB 2:10 AFR53
2 April 2025
PSALMS 8:6 AFR53
U het hom 'n weinig minder gemaak as 'n goddelike wese en hom met eer en heerlikheid gekroon.
Dawid, die skrywer van hierdie Psalm, vertel dat God die mens weinig minder as die engele gemaak het.
Die woord wat met engele of goddelike wesens vertaal word, is Elohim, en verwys meestal na God self.
Tog het die antieke vertalers wat die Bybel van Hebreeus na Grieks vertaal het, verstaan dat elohim hier praat van engele wesens. Nog belangriker, dit was hoe die skrywer van die Hebreërs dit verstaan het.
maar iemand het êrens getuig en gesê: Wat is die mens, dat U aan hom dink, of die mensekind, dat U hom besoek? U het hom 'n weinig minder as die engele gemaak; met heerlikheid en eer het U hom gekroon en hom oor die werke van u hande aangestel. HEBREËRS 2:6-7 AFR53
Die skrywer van Hebreërs het hierdie gedeelte uit Psalm 8 gebruik om aan te toon dat Jesus werklik 'n eg menslike natuur by Sy goddelike natuur gevoeg het en dus ook 'n bietjie laer as die engele geword het.
maar ons sien Hom, naamlik Jesus, wat vir 'n kort tydjie minder as die engele gemaak is, vanweë die lyde van die dood met heerlikheid en eer gekroon, sodat Hy deur die genade van God vir elkeen die dood sou smaak. HEBREËRS 2:9 AFR53
Alhoewel die mens vir 'n kort rukkie laer as die engele gestel is, is die mens se lot eendag om gekroon te word met 'n heerlikheid en eer wat selfs die engele oortref. Dit is die lot van verloste mans en vroue om eendag bo die engele verhef te word.
Weet julle nie dat ons engele sal oordeel nie, hoeveel te meer die alledaagse dinge? I KORINTHIËRS 6:3 AFR53
Dawid het die mandaat verstaan wat tydens die skepping aan Adam en Sy nageslag gegee is.
U laat hom heers oor die werke van u hande; U het alles onder sy voete gestel: PSALMS 8:7 AFR53
Deur God se besluit het die mens inderdaad heerskappy oor die ander skepsels en hulpbronne van die aarde.
En God het gesê: Laat Ons mense maak na ons beeld, na ons gelykenis, en laat hulle heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en die vee en oor die hele aarde en oor al die diere wat op die aarde kruip. En God het die mens geskape na sy beeld; na die beeld van God het Hy hom geskape; man en vrou het Hy hulle geskape. En God het hulle geseën, en God het vir hulle gesê: Wees vrugbaar en vermeerder en vul die aarde, onderwerp dit en heers oor die visse van die see en die voëls van die hemel en oor al die diere wat op die aarde kruip. GÉNESIS 1:26-28 AFR53
3 April 2025
PSALMS 18:11 AFR53
En Hy het op 'n gérub gery en gevlieg; ja, Hy het gesweef op die vleuels van die wind.
Dawid het hierdie Psalm aan God self opgedra. Dawid, ‘n kneg van God skryf hierdie lang Psalm om God te dank omdat Hy hom uit die hande van Saul en sy ander vyande gered het.
Vir die musiekleier. 'n Psalm van Dawid, die kneg van die Here, wat die woorde van hierdie lied tot die Here gespreek het op die dag toe die Here hom gered het uit die hand van al sy vyande en uit die hand van Saul. PSALMS 18:1 AFR53
In sy benoudheid het Dawid God aangeroep vir hulp, en God het sy hulproep gehoor.
Toe ek benoud was, het ek die Here aangeroep, en ek het tot my God geroep om hulp; Hy het my stem uit sy paleis gehoor, en my hulpgeroep voor sy aangesig het in sy ore gekom. PSALMS 18:7 AFR53
Dawid beskryf die dramatiese verlossing wat God vir hom gebring het en wat gekenmerk is deur die aarde wat skud en die berge wat sidder.
Toe het die aarde geskud en gebewe; die fondamente van die berge het gesidder en geskud, omdat Hy toornig was. PSALMS 18:8 AFR53
God se woede word beskryf met rook en vuur en kole wat brand met donkerheid onder Sy voete.
Rook in sy neus het opgegaan, en 'n vuur uit sy mond het verteer; kole uit Hom het gebrand. En Hy het die hemel gebuig en neergedaal, en donkerheid was onder sy voete. PSALMS 18:9-10 AFR53
Dawid beklemtoon die spoed van God se verlossing met Hom wat op ‘n gerub gery en gevlieg het. Op die vleuels van die wind het God hom kom help.
Hierdie terminologie van Dawid beklemtoon die oordeel van God, maar aangesien die oordeel teen Dawid se vyande gerig is, beteken dit verlossing vir Dawid. God het hierdie oorwinning behaal teen Dawid se sterk vyand, teen dié wat Dawid gehaat het.
Hy het uit die hoogte sy hand uitgestrek, Hy het my gegryp, Hy het my uit groot waters getrek. Hy het my verlos van my magtige vyand en van my haters, omdat hulle te sterk was vir my. Hulle het my oorval op die dag van my nood; maar die Here was my steun. En Hy het my uitgelei in die ruimte; Hy het my gered, omdat Hy behae in my gehad het. PSALMS 18:17-20 AFR53
Toe Dawid die hulp beskryf het wat na hom gekom het deur aardbewings, donderweer, storms en weerlig, het hy duidelik poëtiese beelde gebruik van die manier waarop God Israel uit Egipte verlos het, by die berg Sinai en tydens die verowering van Kanaän onder Josua.
Tog is dit ook heeltemal moontlik - indien nie waarskynlik nie - dat hy ook letterlik so 'n verskynsel gesien het wat van God gestuur is om hom te beskerm en vir hom te veg. Alhoewel sulke gebeure nie in 1 of 2 Samuel opgeteken is nie, is daar lang tydperke van Dawid se lewe waarvan ons min weet. Hy moes God se verlossing weer en weer op verskeie maniere ervaar het.
4 April 2025
PSALMS 34:8 AFR53
Get. Die Engel van die Here trek 'n laer rondom die wat Hom vrees, en red hulle uit.
Hierdie psalm is getitel 'n Psalm van Dawid toe hy voor Abimeleg voorgegee het om kranksinnig te wees. Dawid, 'n vlugteling van Saul, het na die Filistynse stad Gat gegaan, maar het daar geen skuilplek gevind nie.
'n PSALM van Dawid, toe hy hom kranksinnig gehou het voor Abiméleg en dié hom weggejaag het, sodat hy heengegaan het. PSALMS 34:1 AFR53
Daarna het Dawid na die grot van Adullam gegaan waar baie desperate manne by hom aangesluit het. Dit lyk asof hierdie vreugdevolle en wyse psalm uit daardie grot geskryf is en in die teenwoordigheid van daardie manne gesing is.
Dawid begin die psalm met lofprysing aan God.
Alef. Ek wil die Here altyd loof; sy lof sal altyddeur in my mond wees. PSALMS 34:2 AFR53
Hy sing dat almal moet weet wat God gedoen het, en die wat swaarkry sal bly wees om dit te hoor.
Bet. My siel sal hom beroem in die Here; die ootmoediges sal dit hoor en bly wees. PSALMS 34:3 AFR53
Dawid wil he almal moet saam met hom die Here loof, almal moet saam God se Naam verhef.
Gimel. Maak die Here saam met my groot, en laat ons saam sy Naam verhef! PSALMS 34:4 AFR53
Dawid se eenvoudige getuienis is duisende jare later steeds kragtig. Dawid het God gesoek – in liefdevolle vertroue na Hom gekyk. God het toe sy dienaar gehoor, met die implikasie dat Hy hom met liefde, simpatie en daad gehoor het.
Dalet. Ek het die Here gesoek, en Hy het my geantwoord en my uit al my vrees gered. PSALMS 34:5 AFR53
Deur van ‘ek’ na ‘hulle’ te beweeg, dui David aan dat hierdie ervaring nie syne alleen was nie. Baie ander het geweet en sal weet wat dit is om die fokus van hul liefdevolle vertroue op God te plaas en Sy hulp te ontvang.
He. Hulle het Hom aangesien en gestraal van vreugde, en hulle aangesig hoef nie rooi van skaamte te word nie. PSALMS 34:6 AFR53
Dawid het weer sy persoonlike ervaring van hierdie waarheid beklemtoon. Hy was die een. Hy was die ellendige man wat na God geroep het, en God het genadiglik geantwoord.
Sajin. Hierdie ellendige het geroep, en die Here het gehoor, en Hy het hom uit al sy benoudhede verlos. PSALMS 34:7 AFR53
Dawid het ternouernood die dood onder die Filistyne vrygespring. Hy was steeds 'n gejagte en gesoekte man met koning Saul wat vasbeslote was om hom dood te maak. Dawid was op 'n werklike laagtepunt, en tog was hy steeds gevul met lof en vertroue, met die wete dat God 'n engelekamp rondom hom getrek het.
Get. Die Engel van die Here trek 'n laer rondom die wat Hom vrees, en red hulle uit. PSALMS 34:8 AFR53
5 April 2025
PSALMS 35:5 AFR53
Laat hulle word soos kaf voor die wind, terwyl die Engel van die Here hulle wegstoot.
Hierdie is ‘n verlossingspsalm wat in sterk terme vir God vra om die vyande van Sy volk te verslaan en te vernietig.
Baie teëstanders het teen Dawid geveg, en baie keer het hy tot God gebid om te twis en te stry met die wat teen hom twis en stry. Hy kon met reg hierdie gebed bid, want hy het oor die algemeen in God se wil gelewe, en diegene wat teen hom geveg het, was teen God gekant.
'n PSALM van Dawid. Here, twis met die wat met my twis; bestry die wat my bestry! PSALMS 35:1 AFR53
Dawid vra vir God om Sy wapenrusting aan te trek en namens hom te veg.
Gryp die klein skild en die grote, en staan op as my hulp! PSALMS 35:2 AFR53
Terwyl Dawid beskerming gevind het agter God se skild, het hy ook vir God gevra om sy vyande met Sy spies op 'n afstand te hou.
En trek die spies uit en stuit my vervolgers! Spreek tot my siel: Ek is jou heil! PSALMS 35:3 AFR53
Dawid het vir God gevra om hom nie net te beskerm nie, maar ook om hom te regverdig. Hy wou he dat dit gesien en bekend moes wees dat hy God werklik gedien en gehoorsaam het, en dat diegene wat hom teëstaan soos kaf voor die wind gevlug het.
Laat hulle wat my lewe soek, beskaamd staan en in die skande kom; laat hulle wat my ongeluk beraam, agteruitwyk en rooi van skaamte word! PSALMS 35:4 AFR53
Kaf is ‘n voorstelling van alles wat lig, ydel, nutteloos en waardeloos is. Dit verteenwoordig die verwarde roete van 'n verslaande leër wat sonder enige weerstand voor 'n vyand vlug. Die Engel van die Here, wat die regverdiges beskerm, word opgeroep om die goddeloses, Dawid se vyande, weg te stoot.
Laat hulle word soos kaf voor die wind, terwyl die Engel van die Here hulle wegstoot. PSALMS 35:5 AFR53
Hul pad moet letterlik duister en glibberig wees. Laat hulle op donker en gladde paaie vlug, waar hulle nie hul weg kan sien nie, en sekerlik sal struikel en val. Laat die Engel van die Here hulle vervolg en agterna jaag.
Laat hulle weg duister en glibberig wees, terwyl die Engel van die Here hulle vervolg! PSALMS 35:6 AFR53
Dawid beklemtoning twee keer aan God om daarop te let dat sy vyande sonder oorsaak teen hom gekom het.
Want hulle het sonder oorsaak die kuil met hul net vir my verberg, hulle het sonder oorsaak gegrawe teen my lewe. PSALMS 35:7 AFR53
Dawid vra verder dat die vyand dit moet beleef wat hulle vir hul vyande beplan het.
Laat verwoesting oor hom kom sonder dat hy dit weet, en laat sy net hom vang wat hy gespan het; laat hom daarin val met verwoesting! PSALMS 35:8 AFR53
6 April 2025
PSALMS 68:18 AFR53
Die waens van God is tienduisende, duisend maal duisende; die Here is onder hulle; dit is Sinai in heiligheid.
In hierdie psalm, ‘n psalm van Dawid, word twee berge - Basan en Sinai - teenoor mekaar gestel.
Die berg Basan was beskou as die ‘hoofkwartiere’ vir Ou-Testamentiese demoniese geografie.
Die eerste ding wat in hierdie gedeelte opvallend is, is dat die berugte berg Basan die berg van God genoem word.
'n Berg van God is die berg Basan, 'n berg met toppe is die berg Basan. PSALMS 68:16 AFR53
Die frase ‘berg van God’ is eintlik ‘berg van elo-him’ (har elohim) in Hebreeus. Dit kan dus vertaal word as óf berg van God óf berg van die gode.
‘Berg van die gode’ maak meer sin as ‘berg van God’ in die konteks, vir die baie waarneembare rede dat die twee berge in die gedeelte - Basan en Sinai - mededingers is in die begin van die psalm.
Die berg van die gode (Basan) kyk met haat na God se berg, die berg Sinai. God het Sinai as Sy woning begeer, en die Dawid vra vir Basan: Waarom die afguns? Dit sou nie sin maak as Basan reeds onder God se gesag was nie.
Waarom kyk julle afgunstig, o berge met toppe, na die berg wat God begeer het vir sy woning? Ja, die Here sal daar woon tot in ewigheid. PSALMS 68:17 AFR53
Dawid, die psalmskrywer, gee ‘n duidelike kontras hier. In die Ou Testament word Sinai stewig geassosieer met God en Israel. Basan aan die ander kant is die teenoorgestelde van Sinai, die berg simboliseer onheilige grond.
Die res van die psalm beskryf 'n aanval op Basan deur God en Sy heilige leër. Ons weet die beskrywing verwys na geestelike oorlogvoering aangesien daar nie so 'n betrokkenheid van die Israeliete in die Ou Testament was nie, en ook omdat vers 18 duidelik praat van 'n goddelike leër.
Hoekom sou ons die psalm vandag hanteer want daar word nie na engele verwys nie, net duisend maal duisende.
Die woord duisende is in Hebreeus ‘šin'ān’ wat vertaal word as herhaling - duisende is die herhaling van duisend - of dit word vertaal as engele.
Die AFR53 gebruik die duisend maal duisende.
Die waens van God is tienduisende, duisend maal duisende; die Here is onder hulle; dit is Sinai in heiligheid. PSALMS 68:18 AFR53
En die Engelse KJV gebruik die vertaling ‘angels’
The chariots of God are twenty thousand, even thousands of angels: The Lord is among them, as in Sinai, in the holy place. Psalm 68:17 KJV
God se heilige leër van engele is nie ‘n klein leër nie, hul getal is duisend maal duisende.
7 April 2025
PSALMS 78:25 AFR53
Mense het die brood van die engele geëet; Hy het hulle volop padkos gestuur.
In ’n lang relaas van die gebeure in die woestyn vertel die psalmskrywer Asaf van God se versorging tydens die uittog uit Egipte. Deur 'n reeks wonderbaarlike plae en demonstrasies van God se krag, was Farao verplig om Israel te laat gaan, en die volk is met die rykdom van die Egiptenare beloon.
Voor hulle vaders het Hy wonders gedoen, in die land Egipte, die veld van Soan. PSALMS 78:12 AFR53
Met Farao se leërs kort op Israel se hakke, het God die volk deur die Rooi See, op droë grond gebring, met die waters wat aan weerskante soos ‘n wal bly staan het. God was gedurig in die volk se teenwoordigheid en het hulle deur die woestyn gelei - bedags met ‘n wolkkolom en snags met ‘n vuurkolom.
Die volk het in die woestyn water nodig gehad, en God het dit voorsien. Moses het by een geleentheid in Meriba die rots twee keer geslaan, dit vermoedelik gekloof, en die water het gevloei.
Hy het die see geklief en hulle laat deurgaan en die waters laat staan soos 'n wal. En Hy het hulle bedags gelei met 'n wolk en die hele nag met 'n lig van vuur. Hy het rotse gekloof in die woestyn en hulle oorvloedig laat drink soos uit watervloede. En Hy het strome laat uitgaan uit die rots en die waters laat afloop soos riviere. PSALMS 78:13-16 AFR53
Maar in plaas daarvan dat hulle God vir al Sy hulp geëer het, het hulle in opstand gekom teen die Allerhoogste en gevra vir vleis en brood na hul smaak.
Nog het hulle voortgegaan om teen Hom te sondig, om wederstrewig te wees teen die Allerhoogste in die dor land. En hulle het God versoek in hul hart deur voedsel te vra na hulle sin. En hulle het teen God gespreek, hulle het gesê: Sou God 'n tafel kan dek in die woestyn? Kyk, Hy het die rots geslaan, dat waters gevloei en spruite gestroom het — sou Hy ook brood kan gee of vleis kan verskaf aan sy volk? PSALMS 78:17-20 AFR53
Dit het God se toorn teen hulle laat ontvlam omdat hulle nie in Hom geglo het nie en nie op Sy verlossing vertrou het nie.
Daarom het die Here gehoor en toornig geword, en 'n vuur is aangesteek teen Jakob, en toorn het ook opgegaan teen Israel; omdat hulle in God nie geglo en op sy hulp nie vertrou het nie. PSALMS 78:21-22 AFR53
God het vir hulle ‘n oorvloed van kos uit die hemel laat neerdaal. Hulle het manna, die brood van engele geëet, en vir vleis het kwartels uit die hemel neergeval.
Maar in hul gulsigheid, wat eintlik geen perke geken het nie, het God se toorn hulle getref en Hy het die vetstes onder hulle om die lewe gebring en die jongmanne van Israel op hul knieë gedwing.
Hulle was nie weg van hul begeerte nie — hulle voedsel was nog in hulle mond — toe die toorn van God teen hulle opgegaan het en Hy 'n slagting onder hulle kragtige manne aangerig en die jongmanne van Israel neergewerp het. PSALMS 78:30-31 AFR53
Die ergste was dat selfs dié straf hulle nie van gedagte laat verander het nie. Hulle het steeds nie aan God se wonders geglo nie - Sy wonderdade het vir hulle niks gesê nie.
Ondanks dit alles het hulle verder gesondig en nie aan sy wonders geglo nie. PSALMS 78:32 AFR53
8 April 2025
PSALMS 78:49 AFR53
Hy het die gloed van sy toorn onder hulle gestuur, grimmigheid en woede en benoudheid, 'n uitsending van ongeluksbodes.
Asaf verduidelik in dieselfde psalm die volk se ondankbaarheid en hul rebellie teen God.
Hoe dikwels was hulle wederstrewig teen Hom in die woestyn, het hulle Hom gegrief in die wildernis; en hulle het God opnuut versoek en die Heilige van Israel gekrenk. PSALMS 78:40-41 AFR53
God se groot krag word ten toon gestel toe Hy Israel bevry het van hul 400 jaar van slawerny in Egipte. Die uittog uit Egipte word dikwels in die Hebreeuse Geskrifte aangebied as 'n demonstrasie van God se krag.
Hulle het nie aan sy hand gedink, aan die dag toe Hy hulle van die teëstander verlos het nie; PSALMS 78:42 AFR53
God het Sy mag vir Israel en teen Farao gedemonstreer deur die plae na Egipte te stuur. Die plae was spesiale demonstrasies van God se krag omdat hulle teen Egiptiese gode gefokus was.
toe Hy sy tekens gedoen het in Egipte en sy wonders in die veld van Soan. PSALMS 78:43 AFR53
Hier is ‘n lys van die eerste nege plae:
Plaag 1 – water in bloed
Plaag 2 - paddas
Plaag 3 - muggies
Plaag 4 – steekvlieë
Plaag 5 - pessiektes
Plaag 6 - swere
Plaag 7 - hael en vuur
Plaag 8 - sprinkane
Plaag 9 - duisternis
En Hy het hulle riviere verander in bloed en hulle strome, sodat hulle nie kon drink nie. Hy het onder hulle steekvlieë gestuur wat hulle verteer het, en paddas wat verwoesting oor hulle gebring het. En Hy het hulle opbrings aan die kaalvreter gegee en die vrug van hulle werk aan die treksprinkaan. Hy het hulle wingerdstok deur die hael doodgemaak en hulle wildevyeboom deur ryp. Ook het Hy hulle diere aan die hael oorgegee en hulle vee aan die blitse. PSALMS 78:44-48 AFR53
Plaag 10 - dood van die eersgeborene
Die ergste van al die plae was die laaste, die dood van die eersgeborene. Egipte en Farao sou God nie sy eersgeborene nl: die volk Israel gee nie, en daarom het God die eersgeborene van Egipte geneem.
Vandag se vers beskryf die dood van die eersgeborenes as die uitsending van ongeluksbodes. Die Engelse King James beskryf dit as volg - sending evil angels among them.
He cast upon them the fierceness of his anger, wrath, and indignation, and trouble, By sending evil angels among them. Psalm 78:49 KJV
9 April 2025
PSALMS 80:2 AFR53
Luister tog, Herder van Israel, U wat die nageslag van Josef soos 'n kudde lei; U wat oor die gerubs troon, verskyn tog aan ons!
Hierdie Psalm noem God die ‘Herder van Israel’ en praat van Efraim en Manasse, twee van die belangrikste noordelike stamme - en aangesien dit vir Israel se bevryding vra, word dit die beste gesien as 'n pleidooi vir die bevryding van die Noordelike Koninkryk iewers voor sy val onder die Assiriese leërs in 721 v.C.
Die beeld van 'n koning of heerser oor 'n volk wat as die herder beskou word, was algemeen in die antieke wêreld. Asaf, die psalmskrywer, het tereg verstaan dat God op 'n besondere en wonderlike manier die Herder van Israel was. Dit was Hy wat Josef se nageslag (die Noordelike Koninkryk) soos 'n kudde sou lei.
God wat oor die gerubs troon verwys na twee aspekte.
1) God se teenwoordig in die tempel se Allerheiligste vertrek, tussen die gerubs op die versoendeksel van die verbondsark.
2) God wat in die hemel woon, tussen die gerubs.
Asaf vra In die psalm dat God aan Sy volk moet verskyn.
Waarom sou Efraim, Benjamin en Manasse genoem word? Hierdie drie stamme was saam gegroepeer aan die oostekant van die tabernakel wanneer dit vervoer moes word.
Wek u mag op voor Efraim en Benjamin en Manasse, en kom ons te hulp! PSALMS 80:3 AFR53
Die God wat magtig genoeg was om Sy volk te versorg en hulle uit Egipte na Kanaän te bring, was sterk genoeg om hulle in hul huidige krisis te red. Hierdie was 'n gebed van geloof, begrip en afhanklikheid.
o God, herstel ons, en laat u aangesig skyn, sodat ons verlos kan word! PSALMS 80:4 AFR53
Laat U aangesig skyn: Dit verwys terug na die seën wat die priesters beveel was om oor die volk uit te spreek.
Die Here sal jou seën en jou behoed;
die Here sal sy aangesig oor jou laat skyn en jou genadig wees;
die Here sal sy aangesig oor jou verhef en aan jou vrede gee.
NÚMERI 6:24-26 AFR53
Asaf se hart het uitgestort in droefheid voor God. Dit is ‘n verskriklike gevoel wanneer God kwaad is en wanneer Hy teen Sy mense se gebed is. Die droefheid is dieper wanneer erken word dat dit die God van die hemelse leërs is, die Here, die God van die leërskare, wat Homself op een of ander manier teen Sy volk gestel het.
o Here, God van die leërskare, hoe lank nog rook u toorn by die gebed van u volk? PSALMS 80:5 AFR53
Asaf gebruik die metafoor van ‘trane drink’ om die groot hartseer van God se volk uit te druk.
U het hulle tranebrood laat eet, hulle oorvloedig trane laat drink. PSALMS 80:6 AFR53
10 April 2025
PSALMS 91:11 AFR53
want Hy sal sy engele aangaande jou bevel gee om jou te bewaar op al jou weë.
Psalm 91 is 'n psalm oor die gevare van die lewe. Dit openbaar 'n wonderlike plek van beskerming en sekuriteit vir ons. Die raad wat die Psalm gee, is om God se beskutting en beskerming as lewensmotto te bely, daaraan vas te gryp en op God te vertrou, maar nie saak wat die uitkoms van die lewe is nie.
In die beskerming van die Allerhoogste:
Hy wat in die skuilplek van die Allerhoogste sit, sal vernag in die skaduwee van die Almagtige.
Ek sal tot die Here sê: My toevlug en my bergvesting, my God op wie ek vertrou.
Want Hy is dit wat jou sal red uit die net van die voëlvanger, van die verderflike pes.
Hy sal jou dek met sy vlerke, en onder sy vleuels sal jy skuil; sy trou is 'n skild en pantser.
Jy hoef nie te vrees vir die skrik van die nag, vir die pyl wat bedags vlieg nie,
vir die pes wat in die donker wandel, vir die siekte wat op die middag verwoes nie!
Al val daar duisend aan jou sy en tienduisend aan jou regterhand — na jou sal dit nie aankom nie.
Net met jou oë sal jy dit aanskou en die vergelding van die goddelose sien.
Want U, Here, is my toevlug. Die Allerhoogste het jy jou beskutting gemaak.
Geen onheil sal jou tref en geen plaag naby jou tent kom nie;
want Hy sal sy engele aangaande jou bevel gee om jou te bewaar op al jou weë.
Hulle sal jou op die hande dra, sodat jy jou voet teen geen klip stamp nie.
Op die leeu en die adder sal jy trap, die jong leeu en die slang vertrap.
Omdat hy My liefhet, sê God, daarom sal Ek hom red; Ek sal hom beskerm, omdat hy my Naam ken.
Hy sal My aanroep, en Ek sal hom verhoor; in die nood sal Ek by hom wees; Ek sal hom uitred en eer aan hom gee.
Met lengte van dae sal Ek hom versadig, en Ek sal hom my heil laat sien.”
PSALMS 91:1-16 AFR53
Engele is geestelike wesens wat God bystaan. God is die Een wat beskerming gebied - die engele is bloot Sy agente om dit uit te voer.
Die skrywer van die Psalm was verseker van God se beskerming in tye van nood.
want Hy sal sy engele aangaande jou bevel gee om jou te bewaar op al jou weë. Hulle sal jou op die hande dra, sodat jy jou voet teen geen klip stamp nie. PSALMS 91:11-12 AFR53
Toe die duiwel Jesus in die woestyn versoek het, het hy hierdie vers verkeerd aangehaal.
Toe neem die duiwel Hom saam na die heilige stad en laat Hom op die dak van die tempel staan en sê vir Hom: As U die Seun van God is, werp Uself af; want daar is geskrywe:
Hy sal sy engele bevel gee aangaande U, ( ) en hulle sal U op die hande dra, sodat U nie miskien u voet teen 'n klip stamp nie. MATTHÉÜS 4:5-6 AFR53
Die ( ) het ek ingesit in die vers om te wys wat nie aangehaal was nie - op al jou weë!
11 April 2025
PSALMS 99:1 AFR53
Die Here is Koning; laat die volke bewe! Hy troon op die gérubs; laat die aarde sidder!
Die Psalmis teken in die eerste deel ’n prentjie van God wat regeer vanaf die Allerheiligste deel van die tempel in Sion - God troon oor die gerubs.
Ons weet nou al dit dui op die twee gerubs van goudbeslag wat op die versoendeksel van die verbondsark in die Allerheiligste van die tabernakel, die tent van ontmoeting, aangebring is.
Maak ook twee gérubs van goud. Van dryfwerk moet jy hulle maak, aan die twee ente van die versoendeksel. EXODUS 25:18 AFR53
Salomo het later in die tempel wat hy gebou het ook twee gerubs gemaak. Elkeen was 5 meter hoog en 5 meter breed van die punt van die een vlerk tot by die punt van die ander vlerk. Ek gee die Afr83 vertaling om die afmetings in meters te lees.
In die binneste heiligdom het hy twee gerubs van olyfhout aangebring, vyf meter hoog. Elke vlerk van die gerubs was twee en 'n half meter lank. Van punt tot punt was die vlerke van die een gerub dus vyf meter en net so ook die ander een s'n. Die twee gerubs was ewe groot en het eenders gelyk. Die een was vyf meter hoog, en die ander een ook. Salomo het die gerubs in die binneste vertrek gesit. Hulle vlerke was uitgestrek; die een se een vlerk het aan die een muur geraak en die ander se een vlerk aan die ander muur. Presies in die middel van die vertrek het hulle ander vlerke aan mekaar geraak. Salomo het die gerubs met goud oorgetrek. 1 KONINGS 6:23-28 AFR83
Dit is die plek vanwaar God met Moses gepraat het op hul reis deur die woestyn.
En as Moses in die tent van samekoms gegaan het om met Hom te spreek, het hy die stem met hom hoor spreek van die versoendeksel af wat op die ark van die Getuienis is, tussen die twee gérubs uit. So het Hy dan met hom gespreek. NÚMERI 7:89 AFR53
Dit is ook waar die hoëpriester een keer ’n jaar versoening vir die sondes van die volk gedoen het.
en die Here het aan Moses gesê: Spreek met jou broer Aäron dat hy nie te eniger tyd moet ingaan in die heiligdom nie, binnekant die voorhangsel, voor die versoendeksel wat op die ark is, sodat hy nie sterwe nie; want Ek verskyn in die wolk op die versoendeksel. LEVÍTIKUS 16:2 AFR53
Die beskrywing van die gerubs dui egter ook op die werklikheid van God wat vanuit die hemel heers, want Hy is koning oor die hele wêreld - hoog verhewe bo al die volke.
Die Here is groot in Sion, en verhewe is Hy bo al die volke. PSALMS 99:2 AFR53
Die tempel en die verbondsark is dus simbole van die dieper werklikheid van God se wese en werk wat alles omvat. Dit pas ons ook om voor Hom neer te buig, soos Psalm 99 sê, en te roep: Heilig is Hy!
Laat hulle u grote en gedugte Naam loof! Heilig is Hy! PSALMS 99:3 AFR53
God is die Heilige Heerser, die magtige Koning. Dit is Hy wat aanbid moet word.
Ook die sterkte van die Koning wat die reg liefhet. Ú het bevestig wat regverdig is; Ú het reg en geregtigheid gedoen in Jakob. Verhef die Here onse God, en buig julle neer voor die voetbank van sy voete. Heilig is Hy! PSALMS 99:4-5 AFR53
12 April 2025
PSALMS 103:20 AFR53
Loof die Here, sy engele, kragtige helde wat sy woord volbring, in gehoorsaamheid aan die stem van sy woord!
Hierdie is ‘n lofpsalm geskryf deur Dawid, waar elke individu, die geloofsgemeenskap en die hemelwesens opgeroep word om God te loof en te prys.
Die woord loof beteken hier om met liefde en dankbaarheid vir God te prys. Dawid roep sy eie siel, en so elke individuele siel, op om die loflied te begin, en wat gaan eindig in 'n algemene koor van seën deur die hele skepping.
Die ‘alles wat binne-in my is’, dui letterlik op jou binnegoed (derms) en op jou binnekant in terme van gedagtes en emosies. Die siel dui op jou wese, jou menswees, jou persoon of persoonlikheid, dit wat die wêreld van jou ken in terme van jou interaksie met hulle.
Die bedoeling is dus dat God met jou hele menswees, wat jou gedagtes en emosies insluit, jou buitekant en jou binnekant, geloof en geprys moet word.
'n Psalm van Dawid. Loof die Here, o my siel, en alles wat binne-in my is, sy heilige Naam! Loof die Here, o my siel, en vergeet geeneen van sy weldade nie! PSALMS 103:1-2 AFR53
Die lofprysing vir God se wese en werk mond nou uit in ’n universele lofprysing vir Sy heerskappy oor alles.
Die Here het sy troon in die hemel gevestig, en sy koninkryk heers oor alles. PSALMS 103:19 AFR53
Dawid het die psalm begin deur vir sy eie siel te sê om God te loof, maar hy het geweet die lof en eer aan God moet verder gaan as wat hy kon gee. Dit moet tot by die engele strek, en Dawid het met vrymoedigheid vir hulle gesê om ook die Here te loof.
Loof die Here, sy engele, kragtige helde wat sy woord volbring, in gehoorsaamheid aan die stem van sy woord! Loof die Here, al sy leërskare, sy dienaars wat sy welbehae doen! PSALMS 103:20-21 AFR53
Die engele is sterk en kragtige helde, maar selfs hulle moet God loof en Hom prys en eer.
Die engele maak ook die leërskare van God uit: - Sy hemelse leër onder Sy bevel wat Sy behae doen. As God se soldate moet hulle Hom die eer en lof gee wat Hom toekom.
Dawid het die oproep om God te eer en te loof verder as die engele na al God se werke, in alle plekke van Sy heerskappy, uitgebrei.
Loof die Here, al sy werke, op al die plekke van sy heerskappy! Loof die Here, o my siel! PSALMS 103:22 AFR53
13 April 2025
PSALMS 104:4 AFR53
wat van die winde sy boodskappers maak, van vuurvlamme sy dienaars.
Die inspirasie vir hierdie Psalm kom uit Genesis 1 se skeppingsverhaal deurdat die volgorde van die onderwerpe wat in die Psalm aangespreek word in die breë met die Genesis skepping ooreenkom: lig, water, plante, son en maan, seediere en kos voorsiening.
Loof die Here, o my siel! - hierdie frase is 'n oproep om God in gees en in waarheid te aanbid, en om dit vanuit 'n mens se binneste te doen.
Loof die Here, o my siel! Here my God, U is baie groot! Met majesteit en heerlikheid is U bekleed —. PSALMS 104:1 AFR53
God se eer en majesteit staan uit soos 'n persoon se kleredrag, en so ook die reinheid van Sy wese. Net soos die skepping in Genesis begin met die beskrywing van die skepping van lig, so noem die psalmskrywer eerste lig.
God se krag is ook sigbaar as die Een wat die uitgestrekte hemele geskep het. Aangesien die Skepper groter is as Sy skepping, is die God wat die hemele geskep het, inderdaad indrukwekkend.
wat Uself omhul met die lig soos met 'n kleed, wat die hemel uitspan soos 'n tentdoek; PSALMS 104:2 AFR53
Die God van die hele skepping kan bou en doen wat niemand anders kan nie. Hy is nie deel van die beperkinge van die skepping nie. Hy maak die wolke Sy wa en Hy loop op die vlerke van die wind.
wat sy solders bou in die waters, wat van die wolke sy wa maak, wat op die vleuels van die wind wandel, PSALMS 104:3 AFR53
God heers ook oor die engele en rus hulle toe soos dit Hom behaag.
wat van die winde sy boodskappers maak, van vuurvlamme sy dienaars. PSALMS 104:4 AFR53
Die skrywer van Hebreërs het Psalm 104:4 aangehaal.
En van die engele sê Hy wel: Hy wat van sy boodskappers winde maak en van sy dienaars vuurvlamme; HEBREËRS 1:7 AFR53
Die psalmskrywer beklemtoon God se supermag en soewereiniteit oor beide die natuurlike en geestelike wêrelde. Die teenwoordigheid van engele verwys na die geestelike wêreld. Die vers beskryf hoe God in staat is om alles natuurlik sowel as geestelik te beheer.
God is die Skepper van alle dinge, en dit was Hy wat die fondamente van die aarde gelê het. Dit het nie toevallig gebeur nie, Hy is die Skepper van alle dinge.
Hy het die aarde gegrond op sy grondveste, sodat dit vir ewig en altyd nie wankel nie. PSALMS 104:5 AFR53
14 April 2025
PSALMS 148:2 AFR53
Loof Hom, al sy engele, loof Hom, al sy leërskare!
Hierdie psalm brei die oproep tot lof uit tot die hele heelal – die hemel en die aarde, die skepsels en die skeppings. Die redes vir die lof lê in God se betroubare bevestiging van alles wat leef.
Dié lof word in die eerste plek gevra van alles wat in die hemel gemaak is. Dit sluit die lewende skepsels in: engele en hemelse magte.
Halleluja! Loof die Here uit die hemele; loof Hom in die hoogtes! Loof Hom, al sy engele, loof Hom, al sy leërskare! PSALMS 148:1-2 AFR53
Dit sluit ook die gepersonifieerde skeppings in: son, maan, sterre, selfs die water wat uit die hemelkoepel op die aarde reën verskaf.
Loof Hom, son en maan, loof Hom, alle ligtende sterre! Loof Hom, hoogste hemele en waters wat bo die hemele is! Laat hulle die Naam van die Here loof; want Hý het bevel gegee — en hulle is geskape. En Hy het hulle in stand gehou vir altyd, vir ewig; Hy het 'n wet gegee wat geeneen oortree nie. PSALMS 148:3-6 AFR53
Die Psalmis gee drie redes waarom alles in die hemel God moet loof:
- God het hulle gemaak,
- God het hulle vir altyd gevestig,
- God het ‘n vaste orde bepaal wat nie verby sal gaan nie.
Dié lof word in die tweede plek gevra van alles wat op die aarde gemaak is. Dit sluit die lewende skepsels in – beide die diere en die mense: seemonsters, wilde diere, vee, kruipende diere, voëls, konings, aanvoerders, regeerders, al die volke, jongmense en oumense.
Dit sluit ook die gepersonifieerde skeppings in: vuur, hael, sneeu, newels (miswolke), stormwind, berge, heuwels, vrugtebome, seders, en selfs die diep waters (oseane).
Loof die Here van die aarde af — groot seediere en alle dieptes! Vuur en hael, sneeu en damp, stormwind wat sy woord volbring; berge en alle heuwels, vrugtebome en alle sederbome, wilde diere en alle vee, kruipende diere en gevleuelde voëls; konings van die aarde en alle volke, vorste en alle regters van die aarde; jongelinge en ook jongedogters, oues saam met die jonges —. PSALMS 148:7-12 AFR53
Die Psalmis gee ook drie redes waarom alles op die aarde God moet loof:
- God se Naam alleen is hoog verhewe,
- God se luisterrykheid strek oor die hele aarde en hemel,
- God het Sy volk sterk gemaak as getuienis aan almal wat Hom getrou volg. God wys dus Sy sorg in dié wat na aan Hom is.
laat hulle die Naam van die Here loof! Want sy Naam alleen is hoog; sy majesteit is oor aarde en hemel! En Hy het 'n horing vir sy volk verhef: 'n roem vir al sy gunsgenote; vir die kinders van Israel, die volk wat naby Hom is. Halleluja! PSALMS 148:13-14 AFR53
Die hele skepping het hulle bestaan aan God te danke. Daar is niks uitgesluit wat nie God as Skepper moet loof nie.
Daarom moet die hele skepping God loof. Dit is die bepaalde bestemming van alles wat leef en beef, veral van dié wat na aan Hom is. Halleluja!
15 April 2025
PREDIKER 5:5 AFR53
Laat jou mond nie toe om op jou liggaam 'n sondeskuld te laai nie, en sê nie voor die gesant van God: Dit was 'n vergissing nie. Waarom moet God toornig word oor jou stem en die werk van jou hande verwoes?
Salomo het die hofsaal, die markplein, die hoofweg, en die paleis besoek, en nou kom die tempel aan die beurt. Hy het gesien hoe die aanbidders kom en gaan, God loof, aanbid, offerhandes maak en geloftes aflê.
Hy het opgemerk dat baie van hulle glad nie opreg in hul aanbidding was nie, en hulle het die tempel in ‘n slegter geestelike toestand verlaat as toe hulle ingegaan het.
Daarom gee hy die volgende raad: om in die tempel na God te luister, het meer waarde as om te praat.
Wees nie haastig met jou mond nie, en laat jou hart nie gou 'n woord uitbring voor die aangesig van God nie; want God is in die hemel, en jy op die aarde. Daarom moet jou woorde min wees. PREDIKER 5:1 AFR53
Salomo rig 'n waarskuwing oor onverskillige gebed. Om te bid is ernstige besigheid. Soos die huwelik, moet dit nie ligtelik gedoen word nie, maar nugter en in die vrees van God.
Wanneer jy ‘n belofte aflê, pasop vir beide oorhaastige woorde en te veel woorde. Die geheim hier is 'n voorbereide hart, want die mond spreek waarvan die hart van oorloop. Wanneer ons bid is dit beter om 'n hart sonder woorde te hê, as woorde sonder 'n hart.
Want soos die droom kom deur baie drukte, so die gepraat van die dwaas deur baie woorde. PREDIKER 5:2 AFR53
God het nie vereis dat Sy volk geloftes aflê om deur Hom aanvaar te word nie, maar die geleentheid was daar vir hulle om hul toewyding uit te druk as hulle daartoe gelei was.
As jy aan die Here jou God 'n gelofte doen, moet jy nie versuim om dit te betaal nie; want die Here jou God sal dit sekerlik van jou eis, en dit sal sonde in jou word. Maar as jy nalaat om te belowe, sal dit geen sonde in jou wees nie. Wat oor jou lippe gaan, moet jy hou en doen soos jy aan die Here jou God vrywillig beloof het — wat jy met jou mond gespreek het. DEUTERONÓMIUM 23:21-23 AFR53
Nêrens in die Ou Testament vind ons dat die aflê van geloftes as 'n godsdienstige plig beskou was nie, maar die nakoming van 'n gelofte wat gegee is, is as 'n heilige en bindende plig beskou.
As jy 'n gelofte aan God gedoen het, stel nie uit om dit te betaal nie, want daar is geen welgevalle in dwase nie. Betaal wat jy belowe. PREDIKER 5:3 AFR53
In hierdie verse raai die psalmskrywer mense af om oorhaastige geloftes of beloftes aan God te maak en dit dan terug te trek en later om verskoning te probeer vra, en beweer dat dit 'n fout was. Hy waarsku diegene wat dit doen dat hulle God se toorn teen hulle kan uitlok, aangesien 'n engel (‘n gesant van God) aandag gee aan wat ons sê.
Dit is beter dat jy nie belowe nie as dat jy belowe en nie betaal nie. Laat jou mond nie toe om op jou liggaam 'n sondeskuld te laai nie, en sê nie voor die gesant van God: Dit was 'n vergissing nie. Waarom moet God toornig word oor jou stem en die werk van jou hande verwoes? PREDIKER 5:4-5 AFR53
Ons gaan hierdie Bybelstudie van 16 tot 21 April onderbreek om Paasfees te vier.
22 April 2025
JESAJA 6:1 AFR53
In die sterfjaar van koning Ussía het ek die Here sien sit op 'n hoë en verhewe troon, terwyl sy some die tempel gevul het.
Jesaja sien ‘n visioen wat hom neem na die troonkamer van God en Sy goddelike raad. God sit op ‘n hoë en verhewe troon in die hemelse tempel, en die engele of serafs staan bo hom.
Die serafs het elkeen ses vlerke - twee bedek hul gesig, twee bedek hul voete en die ander twee word gebruik om mee te vlieg.
Serafs het bo Hom gestaan; elkeen het ses vlerke gehad: met twee het hy sy aangesig bedek, en met twee het hy sy voete bedek, en met twee het hy gevlieg. JESAJA 6:2 AFR53
Jesaja hoofstuk 6 is die enigste plek in die Bybel wat spesifiek die serafs noem. Serafs (vuriges, brandendes) is engele wat God voortdurend loof en prys.
Hy is die eerste wat serafs gesien het, en hy beskryf hoe hulle werk. Hy verduidelik hoe, deur die heiligheid van God te verklaar, die stemme van hierdie wesens die fondamente van die hemelse tempel laat bewe. Die tempel word gevul met rook, wat die teenwoordigheid van God aandui.
En die een het die ander toegeroep en gesê: Heilig, heilig, heilig is die Here van die leërskare. Die hele aarde is van sy heerlikheid vol! En die drumpelposte het gebewe van die geluid van die roepers, en die huis het vol rook geword. JESAJA 6:2-4 AFR53
Jesaja is bang verby en hy dink hy gaan doodgaan want hy, ‘n sondaar, het die Koning, die Here van die leërskare gesien.
Toe het ek gesê: Wee my, ek is verlore! Want ek is 'n man onrein van lippe en woon onder 'n volk wat onrein van lippe is; want my oë het die Koning, die Here van die leërskare, gesien! JESAJA 6:5 AFR53
Jesaja besef hy is sondig en dat sy lewe heel moontlik nou verby is omdat hy God gesien het. Maar, God vergewe hom sy sonde deur dit weg te ‘brand’ met die gloeiende kool wat aan sy lippe raak. God gebruik die serafs om die tempeldiens vir Hom te doen.
Hierdie is ‘n vreemde beginsel vir die Ou Testament want sondes word vergewe deur diere te offer op die brandofferaltaar.
Jesaja beleef nou wat Israel as ‘n geheel gaan beleef - ‘n vurige oordeel gevolg deur vergewing van sondes.
Maar een van die serafs het na my toe gevlieg met 'n gloeiende kool in sy hand, wat hy met 'n tang van die altaar af geneem het, en my mond daarmee aangeraak en gesê: Kyk, dit het jou lippe aangeraak, en jou skuld is weg en jou sonde versoen. JESAJA 6:6-7 AFR53
Dit is belangrik om nie die bewoording van vers 8 te mis nie. Jesaja hoor God se stem: wie sal Ek stuur, en wie sal vir ons gaan? God praat namens Homself en Sy raad en Jesaja antwoord dat hy gereed is om gestuur te word.
Daarop hoor ek die stem van die Here wat sê: Wie sal Ek stuur? En wie sal vir ons gaan? Toe antwoord ek: Hier is ek, stuur my. JESAJA 6:8 AFR53
23 April 2025
JESAJA 37:14 AFR53
En toe Hiskía die brief uit die hand van die boodskappers ontvang en dit gelees het, het hy opgegaan na die huis van die Here; en Hiskía het dit uitgesprei voor die aangesig van die Here.
Koning Hiskia ontvang die brief van die Assiriërs, lees dit en besluit om nie soos voorheen na Egipte te gaan vir hulp nie, maar om op te gaan na die huis van die Here. In die tempel sprei koning Hiskia die brief wat hy ontvang uit voor die aangesig van God.
Hiskia bid tot God en erken in sy gebed God se Almag, Alleen-heerskappy en Skepper-status en vra dat Hy sal luister en sal oplet wat met hulle gebeur.
Die verbondsark met die versoendeksel en die twee gerubs daarop is die middelpunt van Hiskia se gebed. God van Israel wat op die gerubs troon - dit is hoe Hiskia na God verwys terwyl hy in die tempel bid.
En Hiskía het tot die Here gebid en gesê: o Here van die leërskare, God van Israel wat op die gérubs troon! U alleen is die God van al die koninkryke van die aarde; Ú het die hemel en die aarde gemaak. JESAJA 37:15-16 AFR53
Hiskia vra vir God om te hoor en al die woorde wat Sanherib gestuur het te sien, sodat God kan sien hoe hy Hom gesmaad het. Koning Hiskia erken wel die mag van Assirië, maar nie die mag van sy gode nie!
o Here, neig u oor en luister! Here, open u oë en kyk en hoor al die woorde van Sánherib, wat hy gestuur het om die lewende God te smaad! Waarlik, Here, die konings van Assirië het al die lande en hulle gebied verwoes en hulle gode in die vuur gegooi; want dit was geen gode nie, maar werk van mensehande, hout en klip — daarom kon hulle dié vernietig. JESAJA 37:17-19 AFR53
Die hoogtepunt van Hiskia se gebed is die lastering wat Sanherib pleeg teenoor God, met die versoek dat God hulle sal red as ‘n teken aan alle nasies dat net U, Here, God is.
Here onse God, verlos ons dan nou uit sy hand, sodat al die koninkryke van die aarde kan weet dat U, Here, dit alleen is. JESAJA 37:20 AFR53
Aangesien Juda alleen, die land onder die beskerming van God, gered sou word, sou al die nasies weet dat dit nie deur die krag van 'n afgod kon wees nie. Die begeerte van Hiskia was dus nie hoofsaaklik dié van sy eie persoonlike veiligheid of die veiligheid van sy koninkryk nie. Dit was dat God Sy groot en heilige Naam van smaad kon regverdig, en dat die wêreld sou weet dat Hy die enigste ware God is.
Die hoogste agting vir die heerlikheid van God het hierdie vrome monarg in sy gebede beïnvloed, en ons het hier 'n pragtige model van die onderwerp wat ons in die oog moet hê wanneer ons voor God kom. Dit is nie primêr dat ons gered kan word nie, dit is nie dat ons vriende of dat die wêreld gered kan word nie, maar dat die Naam van God geëer moet word.
24 April 2025
JESAJA 37:36 AFR53
Toe het die engel van die Here uitgetrek en in die laer van Assirië honderd-vyf-en-tagtigduisend verslaan. En toe hulle die môre vroeg hul klaarmaak — was dit almal dooie liggame.
Eenvoudig en kragtig vernietig God hierdie magtige nasie. 185 000 sterf oornag met die engel van die Here wat teen die weermag van die Assiriërs uittrek en hulle verslaan.
Teen alle verwagtinge in is die Assiriese leër verslaan sonder dat hulle eers 'n pyl na Jerusalem geskiet het.
Die profeet Hosea het hierdie selfde uitkoms geprofeteer.
Maar oor die huis van Juda sal Ek My ontferm en hulle verlos deur die Here hulle God, en Ek sal hulle nie deur boog of swaard of oorlog, deur perde of ruiters verlos nie. HOSÉA 1:7 AFR53
Sanherib het vertrek en in Nineve gebly, maar was steeds vol trots. Ná sy terugtog uit Juda het Sanherib sy oorwinnings (uitgesluit Jerusalem natuurlik) verewig deur dit op te skryf op ‘n klip prisma wat vandag in die Britse Museum gesien kan word.
‘n Gedeelte van die skrywe kan as volg vertaal word: ‘Ek het Hiskia van Juda aangeval wat hom nie aan my onderwerp het nie, en ek het ses-en-veertig vestings, forte en klein stede ingeneem. Ek het 200,150 mense gevange geneem, groot en klein, mans sowel as vrouens, 'n menigte perde, jong bulle, esels, kamele en osse. Ek het Hiskia self in Jerusalem opgesluit soos 'n voël in sy hok. Ek het banke teen die stad opgerig. Ek het sy stede waarvan ek die inwoners gevange geneem het uit sy ryk geskei en dit aan Mitiniti, koning van Asdod, Padi, koning van Ekron, en Zilbel, koning van Gasa, gegee en so sy land verklein. En ek het nog 'n belasting bygevoeg by die een wat vroeër op hom gehef is.’
Die Bybelse verslag sluit af met die veelbesproke stelling dat die Assiriese weermag op een of ander manier gedurende die nag met aansienlike lewensverliese neergeslaan is, ...
Die Assiriese annale stem stilswyend saam met die Bybelse weergawe deur geen aanspraak te maak daarop dat Jerusalem ingeneem is nie, maar net hulde van Hiskia te beskryf.
En Sánherib, die koning van Assirië, het opgebreek en weggetrek en teruggegaan en in Ninevé gebly. JESAJA 37:37 AFR53
Tussen Jesaja 37:37 en Jesaja 37:38 het sowat 20 jaar verloop. Sanherib het moontlik gedink dat hy die oordeel van God vrygespring het, maar hy het nie. Sy lewe kom tot ‘n einde met sy eie seuns wat hom met die swaard doodmaak terwyl hy in sy afgodstempel aanbid.
En toe hy hom neerbuig in die tempel van sy god Nisrog, het sy seuns Adramméleg en Saréser hom met die swaard neergeslaan. Maar hulle het ontvlug na die land Árarat; en sy seun Esar-Haddon het koning geword in sy plek. JESAJA 37:38 AFR53
25 April 2025
JESAJA 63:9 AFR53
In al hulle benoudheid was Hy benoud, en die Engel van sy aangesig het hulle verlos; deur sy liefde en deur sy medelyde het Hý hulle verlos; en Hy het hulle opgehef en hulle gedra, al die dae van die ou tyd.
Jesaja bid tot God en hy begin sy gebed met God se goedertierenheid wat Hy aan Sy volk betoon het.
EK sal die goedertierenhede van die Here prys, die roemryke dade van die Here, ooreenkomstig alles wat die Here aan ons bewys het, en die veelvuldige goedheid jeens die huis van Israel wat Hy aan hulle bewys het, na sy barmhartighede en na die grootheid van sy goedertierenhede. JESAJA 63:7 AFR53
Israel is vir die eerste keer in Egipte erken as 'n volk toe die Farao gesê het: Die volk van die kinders van Israel is meer en magtiger as ons. Kort daarna bevestig God dat hulle Sy volk is.
En die Here sê: Ek het duidelik gesien die ellende van my volk wat in Egipte is; en Ek het hulle jammerklagte oor hulle drywers gehoor, ja, Ek ken hulle smarte. EXODUS 3:7 AFR53
Jesaja se gebed gaan waarskynlik terug na hierdie tyd, na God se kinders wat nie wil lieg of vals handel nie. Wat getrou aan God wil wees, en nie van Hom wil wegval en afgode dien nie.
Want Hy het gesê: Hulle is tog my volk, kinders wat nie sal lieg nie. So het Hy dan vir hulle 'n Heiland geword. JESAJA 63:8 AFR53
Israel se benoudheid het in Egipte begin, en heel moontlik na Josef se dood toe ‘n Farao wat Josef nie geken het nie, aan bewind gekom het.
Toe staan daar 'n nuwe koning oor Egipte op wat niks van Josef geweet het nie. EXODUS 1:8 AFR53
God het met tien plae Sy volk uit Egipte uit die slawehuis gered, en toe hulle uit Egipte uitgegaan het, het ‘n Engel van God voor hulle uitgetrek. ‘n Wolkkolom het hul bedags en ‘n vuurkolom het hul snags beskerm.
En die Engel van God wat voor die leër van Israel uit getrek het, het daar weggegaan en agter hulle aan getrek. En die wolkkolom het ook voor hulle weggetrek en agter hulle gaan staan;. EXODUS 14:19 AFR53
God het Sy volk beskerm en gedra, en Jesaja dink terug aan al God se werke in sy gebed.
In al hulle benoudheid was Hy benoud, en die Engel van sy aangesig het hulle verlos; deur sy liefde en deur sy medelyde het Hý hulle verlos; en Hy het hulle opgehef en hulle gedra, al die dae van die ou tyd. JESAJA 63:9 AFR53
God se volk kon hulself nie help nie en was keer op keer ‘n wederstrewige volk. Hulle het in opstand gekom by Sinai toe hulle die goue kalf gemaak het. Onder die Rigters was hulle optrede een lang rebellie. Hulle het in Samuel se tyd in opstand gekom deur vir 'n koning te vra. Die tien stamme van die noordelike Koninkryk het onder Jerobeam in opstand gekom en afgode by Dan en Bet-el opgerig. Erger afgodediens het gevolg, en in twee en 'n half eeue so 'n hoogte bereik, dat God uitgelok is om Israel uit Sy aangesig te verwyder. Juda, die suidelike Koninkryk, het oorgebly, maar ook in opstand gekom onder Manasse, Jojakim, Jojagin en Sedekia,
Maar húlle was wederstrewig en het sy Heilige Gees bedroef; daarom het Hy vir hulle in 'n vyand verander: Hy self het teen hulle gestry. JESAJA 63:10 AFR53
26 April 2025
ESÉGIËL 1:1 AFR53
In die dertigste jaar, in die vierde maand, op die vyfde van die maand, toe ek onder die ballinge by die Kebarrivier was, is die hemele geopen en het ek gesigte van God gesien.
Dit is die 31ste Julie 593 v.C., die vyfde dag van die vierde maand, Tammuz. Dit is die vyfde jaar van die ballingskap van koning Jojagin.
Die Babiloniese Ryk het in ‘n reeks aanvalle die Suidelike Koninkryk oorweldig en hulle het die gevangenes in drie fases weggevoer:
605 v.C. — Jerusalem word aangeval, en Daniël en ander gevangenes word na Babilon geneem.
597 v.C. — Jerusalem word weer aangeval, skatte word uit die tempel geneem en nog gevangenes word na Babilon geneem.
587 v.C. — Jerusalem val finaal en byna almal wat in die koninkryk oorgebly het, word verban.
Esegiël is in die tweede fase gevange geneem, en daar is geen aanduiding dat hy ooit na Juda teruggekeer het nie.
Hy is tussen die ballinge langs die Kebarrivier, waarskynlik besig om te bid. Hy is 30 jaar oud, ‘n priester in die land van die Chaldeërs, en die hand van die Here was op hom.
Op die vyfde van die maand — dit was die vyfde jaar van die ballingskap van koning Jójagin — het die woord van die Here uitdruklik gekom tot Eségiël, die seun van Busi, die priester, in die land van die Chaldeërs, by die Kebarrivier; en die hand van die Here was daar op hom. ESÉGIËL 1:2-3 AFR53
Op die ouderdom van dertig jaar ontvang Esegiël sy eerste gesig van God en sy amp word nou die van ‘n profeet. Die hemele word oopgemaak, en hy sien gesigte of visioene van God. Wat interessant is, is dat hy eintlik op die punt staan om die glorieryke teenwoordigheid van God te sien.
Esegiël gaan die frase ‘gesigte of visioene van God’, 'n paar keer in die boek gebruik en dit lyk na ‘n verkorte manier om te verwys na goddelike visioene of visioene van die ryk wat gewoonlik vir hom en ons onsigbaar is.
Esegiël se visioen word in drie dele opgedeel.
1. Hy sien 'n stormwolk - iets soos 'n tornado - wat uit die noorde kom. Die stormwolk was verlig en skielik is hy in die middel daarvan en hy sien vier wesens.
2. Hy sien verder vier wiele langs die wesens, en
3. Dan sien hy 'n platform bo die wesens en die wiele, en bo-op die platform is 'n troon, en op die troon is iets soos 'n menslike figuur.
Let op die progressie van Esegiël se visioen: 'n stormwolk, ‘n vuur in die stormwolk, en dan 'n voorwerp in die middel wat die bron van al die lig is.
Toe het ek gekyk — en daar het 'n stormwind uit die noorde gekom, 'n groot wolk met onophoudelike vuur; en 'n glans was rondom die wolk, en daaruit, uit die vuur, het iets soos blinkende metaal geskitter. ESÉGIËL 1:4 AFR53
Die frase ‘blinkende metaal’ kom van die Hebreeuse woord ‘hasmal’ en word net in hierdie visioen, in die hele boek Esegiël en in die hele Hebreeuse Bybel gebruik. Die woord hasmal is in die moderne Hebreeus as ‘n woord aangeneem en beteken ‘elektrisiteit’.
27 April 2025
ESÉGIËL 1:5 AFR53
En daaruit het die gestalte van vier wesens gekom, en dít was hulle voorkoms: hulle het die gestalte van 'n mens gehad;
Vier merkwaardige wesens verskyn uit die stormwind, die groot wolk met onophoudelike vuur. Esegiël het later hierdie merkwaardige wesens as gerubs geïdentifiseer, engele met unieke krag en heerlikheid wat God omring.
Hoe lyk die vier merkwaardige gerub wesens.
- Hulle het die gestalte van ‘n mens, dus soortgelyk, maar nie presies soos ‘n mens nie.
- Elkeen het vier gesigte en vier vlerke.
- Hulle het reguit bene met voetsole soos kalfspote.
- Hulle glinster soos blink geskuurde koper.
- Hulle het mensehande onder hul vlerke.
- Hulle vlerke is aanmekaar verbind.
- Hulle het net reguit vorentoe beweeg.
en elkeen het vier aangesigte gehad en elkeen van hulle vier vlerke; en hulle bene was reguit bene en hulle voetsole soos die sole van 'n kalfspoot; en hulle het geglinster soos blink geskuurde koper; en mensehande was onder hulle vlerke aan hulle vier kante. Maar aangaande die aangesigte en die vlerke van al vier, hulle vlerke was aanmekaar verbind. Hulle het nie weggedraai as hulle gaan nie; hulle het elkeen maar reguit vorentoe gegaan. ESÉGIËL 1:6-9 AFR53
Elke gerub het vier gesigte: voor die van ‘n mens, regs die van ‘n leeu, links die van ‘n bees en agter die van ‘n arend.
En hulle aangesigte het gelyk soos die gesig van 'n mens; en al vier het die gesig van 'n leeu gehad aan die regterkant en al vier het die gesig van 'n bees aan die linkerkant; ook het al vier die gesig van 'n arend gehad. ESÉGIËL 1:10 AFR53
In Numeri 2 lees ons dat die twaalf stamme in ‘n spesifieke orde kamp moes opslaan. Die stamme is in groepe opgedeel elkeen volgens hul familietekens. Die tekens was dieselfde as die gesigte van die gerubs - leeu, bees, mens en arend.
Die vier hoofgroepe was opgedeel rondom die tabernakel wat in die middel gestaan het. Die Leviete het kamp opgeslaan om die tabernakel.
Leeu - Oos - Juda, Issaskar & Sebulon
Bees - Suid - Ruben, Simeon & Gad
Mens - Wes - Efraim, Manasse en Benjamin
Arend - Noord - Dan, Aser & Naftalie
Ons lees ook dat Johannes in Openbaring die gesigte van die vier lewende wesens gesien het wat in die middel en rondom God se troon was.
en voor die troon was daar 'n see van glas soos kristal, en in die middel van die troon en rondom die troon vier lewende wesens vol oë van voor en van agter. En die eerste lewende wese was soos 'n leeu, en die tweede lewende wese was soos 'n kalf, en die derde lewende wese het 'n gesig gehad soos 'n mens, en die vierde lewende wese was soos 'n arend wat vlieg. OPENBARING 4:6-7 AFR53
28 April 2025
ESÉGIËL 1:11 AFR53
En hulle vlerke het uitgesprei na boontoe; elkeen het twee gehad wat met mekaar verbind was, en twee wat hulle liggame bedek het.
Esegiël sien vier lewende wesens elkeen met ‘n menslike gelykenis, maar hulle het vier gesigte en elkeen vier vlerke, so hulle lyk nie regtig soos mense nie.
Hul bene was reguit, en die onderkant van hulle voete was soos die onderkant van 'n kalf se poot, en hulle het gegloei soos blink gevryfde koper. Blink gevryfde koper was in hierdie tyd vir spieëls gebruik. Die wesens het dus soos die weërkaatsing van ‘n spieël in die son geblink.
Elke wese het vier vlerke gehad - twee wat uitgesprei na boontoe aan mekaar geraak het, en nog twee wat hul liggame bedek het.
Die Hebreeuse woord ruach word vertaal as wind, of asem of gees soos in die Heilige Gees. Die ooreenstemmende Griekse woord is pneuma. Beide woorde word algemeen gebruik in gedeeltes wat na die Heilige Gees verwys.
Die woord se eerste gebruik in die Bybel verskyn in die tweede vers: Die Gees van God [Ruach Elohim] het oor die waters gesweef.
En die aarde was woes en leeg, en duisternis was op die wêreldvloed, en die Gees van God het gesweef op die waters. GÉNESIS 1:2 AFR53
Terug by Esegiël - Elke wese het in die rigting van sy gesig beweeg na waar die ruach, die lewende energie, ook al sou beweeg. Onthou dat die wesens se gesig wat vorentoe gekyk het, die was van ‘n mens. Hulle het nie van koers verander wanneer hulle beweeg het nie.
En hulle het elkeen reguit vorentoe gegaan; waar die gees ook heen wou gaan, het hulle gegaan; hulle het nie weggedraai as hulle gaan nie. ESÉGIËL 1:12 AFR53
Die voorkoms van die wesens was soos gloeiende vuurkole, soos fakkels en die vuur het heen en weer geflits tussen die lewende wesens.
Aangaande die gestalte van die wesens: hulle voorkoms was soos gloeiende vuurkole, soos die voorkoms van fakkels; die vuur het heen en weer beweeg tussen die wesens, en die vuur het 'n helder glans gehad, en uit die vuur het blitse uitgeslaan. ESÉGIËL 1:13 AFR53
En die wesens het heen en weer gesnel soos weerligstrale.
En die wesens het heen en weer gesnel, in aansien soos 'n bliksemstraal. ESÉGIËL 1:14 AFR53
Die heen en weer beweging van die weerligstrale en die vuur en die blitse laat ‘n mens gedisoriënteerd voel. Dit is Esegiël se manier om vir ons sy ervaring te vertel van…… wat is dit?
29 April 2025
ESÉGIËL 1:15 AFR53
Ek het toe die wesens nader bekyk: daar was een wiel op die grond langs die wesens aan elkeen van die vier voorkante.
Esegiël bekyk nou die wesens van naderby en hy sien ‘n wiel op die grond langs elkeen van hulle.
Die vier wiele het dieselfde gelyk. Die voorkoms van die wiele en hulle afwerking was soos dié van chrisoliet. Chrisoliet is 'n geelkleurige edelgesteente, soos die kleur van goud.
Daar was ook ‘n wiel binne-in elke wiel. Dink aan ‘n fiets se wiel met sy speke, moontlik net dikker. Tussen die middelpunt en die buitewiel was daar ‘n wiel in die middel wat met die speke verbind word.
Die voorkoms van die wiele en hulle maaksel was soos dié van 'n chrisoliet; en al vier het dieselfde vorm gehad; daarby was hulle voorkoms en hulle maaksel asof daar 'n wiel binne-in 'n wiel was. ESÉGIËL 1:16 AFR53
Die wiele kan in enige rigting beweeg, maar daar is geen gevoel van chaos of wanorde in hul bewegings nie. Omdat daar vier wesens is en elkeen kyk in ‘n ander rigting, hoef hulle nooit te draai nie, elkeen kry ‘n beurt om vorentoe te beweeg na die rigting wat die interne krag of Gees hulle stuur - noord, oos, suid of wes.
Na al vier kante het hulle gegaan as hulle gaan: hulle het nie gedraai as hulle gaan nie. ESÉGIËL 1:17 AFR53
Die vellings of die rand van die wiele was rondom vol oë. Hierdie is eintlik die normale Hebreeuse manier om van die geslypte plat deel van ‘n edelsteen te praat. Soos die plat gedeeltes van ‘n geslypte diamant.
En hulle vellings — dié was hoog en dié was wonderbaar; en hulle vellings was by al vier rondom vol oë. ESÉGIËL 1:18 AFR53
Die wiele het die hele tyd saam met die wesens beweeg. Die wiele het gegaan waar die wesens gegaan het, en as hulle van die grong opgestyg het, het die wiele ook opgestyg.
En as die wesens gaan, gaan die wiele naasaan hulle; en as die wesens hulle van die grond af ophef, word die wiele opgehef. ESÉGIËL 1:19 AFR53
Esegiël praat nou nie meer van die wesens en die wiele as 'n klomp individuele dinge nie, maar hy praat daaroor asof dit een lewende organisme is. Soos om te praat van 'n Lewende Wese met asem.
Waar die gees ook heen wou gaan, het hulle gegaan in die rigting wat die gees wou gaan; en die wiele is gelyktydig saam met hulle opgehef, want die gees van die wese was in die wiele. As dié gaan, gaan hulle; en as dié bly staan, staan hulle; en as dié hulle van die grond af ophef, word die wiele gelyktydig saam met hulle opgehef, want die gees van die wesens was in die wiele. ESÉGIËL 1:20-21 AFR53
30 April 2025
ESÉGIËL 1:22 AFR53
En oor die hoofde van die wesens was iets in die vorm van 'n uitspansel wat blink soos die wonderbare kristal, bo-oor hulle hoofde uitgesprei.
Bo die hoofde van die wesens was iets soos ‘n platvorm wat blink soos kristal. Hierdie platvorm is bo-oor al vier die wesens se hoofde uitgesprei.
Die Hebreeuse woord vir platvorm of uitspansel is raqia en dit is dieselfde woord wat in Genesis 1 gebruik word. Die woord verduidelik hoe God die waters van die waters geskei het, die blou ding wat die waters terughou. Die uitspansel is die hemel wat ons sien, die blou lug wat ons sien as ons opkyk.
En God het gesê: Laat daar 'n uitspansel wees tussen die waters, en laat dit skeiding maak tussen waters en waters. God het toe die uitspansel gemaak en die waters wat onder die uitspansel is, geskei van die waters wat bo die uitspansel is. En dit was so. En God het die uitspansel hemel genoem. En dit was aand en dit was môre, die tweede dag. GÉNESIS 1:6-8 AFR53
Onder die platvorm of uitspansel was die wesens se vlerke wat aanmekaar geraak het. Ons het gesien dat elkeen van die vier wesens vier vlerke het. Twee bedek hul liggaam en twee is na bo uitgesprei en die punte van die vlerke raak aanmekaar.
En onder die uitspansel heen was hulle vlerke reguit na mekaar uitgestrek; en elkeen het twee gehad wat duskant en anderkant hul liggame bedek het. ESÉGIËL 1:23 AFR53
Die wesens het ‘n groot geraas gemaak, soos die geluid van 'n vloed, die geluid van baie waters, soos die stem van die Almagtige, soos die gedreun van ‘n weermag. En wanneer hulle stilstaan, het hulle vlerke gesak.
En as hulle gaan, het ek die geruis van hulle vlerke gehoor soos die geruis van baie waters, soos die stem van die Almagtige — 'n gedruis soos die gedreun van 'n leër. As hulle staan, het hulle hul vlerke laat sak. ESÉGIËL 1:24 AFR53
Bo die uitspansel, bo die koppe van die wesens, wanneer hulle stilstaan, kon Esegiël iets sien wat soos ‘n saffiersteen lyk. Koningsblou is die kleur. Hy het ‘n troon deur die platvorm gesien, en op die troon ‘n gestalte wat soos ‘n mens lyk.
En daar het 'n stem gekom bo van die uitspansel af wat oor hulle hoof was; as hulle staan, het hulle hul vlerke laat sak. En bokant die uitspansel wat oor hulle hoof was, was iets wat soos saffiersteen gelyk het, in die gestalte van 'n troon; en op die troongestalte 'n gestalte wat soos 'n mens gelyk het. ESÉGIËL 1:25-26 AFR53
Esegiël sien ‘n gestalte wat op die troon sit met die voorkoms van ‘n mens. Van die heupe boontoe sien hy iets soos blinkende metaal en vuur, en van die heupe af ondertoe sien hy ‘n glans soos vuur.
Ek sien toe iets soos blinkende metaal; van wat soos sy lendene gelyk het boontoe soos vuur, rondom in 'n omhulsel gevat; en van wat soos sy lendene gelyk het ondertoe, het ek iets gesien soos vuur met 'n glans daaromheen. ESÉGIËL 1:27 AFR53
Die glans rondom die gestalte was soos ‘n reënboog - hy het die heerlikheid van God gesien. En hy doen wat enige normale mens sal doen - hy val neer op sy aangesig en hoor toe die stem van God.
Soos die gedaante van die boog wat in die wolk is op 'n reëndag, so het die glans rondom gelyk. So het die verskyning van die heerlikheid van die Here gelyk. En toe ek dit sien, het ek op my aangesig geval en die stem gehoor van Een wat spreek. ESÉGIËL 1:28 AFR5
31 Mei 2025
ESÉGIËL 9:1 AFR53
Daarna het Hy hardop voor my ore geroep en gesê: Kom nader, geregsdienaars van die stad, en elkeen met sy verwoestende wapen in sy hand.
In plaas daarvan om God te aanbid, aanbid die mans en vroue afgode vanuit die res van die wêreld. Op die koop toe terg hulle God met absolute minagtende gebare. God se woede het nou geen perke nie.
Daarom sal Ék ook in grimmigheid handel; my oog sal nie verskoon nie, en Ek sal nie spaar nie; en al roep hulle hardop voor my ore, nogtans sal Ek na hulle nie luister nie. ESÉGIËL 8:18 AFR53
In sy visioen van Jerusalem en die verdorwenheid by die tempel hoor Esegiël hoe God met 'n harde stem die geregsdienaars wat oor die stad toesig hou roep. Die geregsdienaars in Esegiël se visioen is nie aardse agente nie, maar hemelse agente.
Die ses engelagtige wesens van sy visioen is gewapen, elkeen met 'n strydbyl in sy hand.
Benewens hierdie ses manne was daar nog een wat anders geklee was en wat 'n inkpot gedra het, gereed om te skryf.
En kyk, ses manne kom met die pad van die Boonste Poort wat na die noorde toe lê, en elkeen met sy wapen in sy hand om mee te verbrysel; en onder hulle een man wat met linne bekleed was, met 'n skrywer se inkpot aan sy heupe; en hulle het gekom en vlak by die koperaltaar gaan staan. ESÉGIËL 9:2 AFR53
Die kleredrag en toerusting, sowel as die instruksies wat hy gaan ontvang en uitvoer, toon dat hy die prins of leier van die ander is.
Linne was die materiaal wat gebruik is vir die kleredrag van priesters en engelewesens, en altwee was direk betrokke by goddelike diens.
Hulle het ingegaan en langs die bronsaltaar gaan staan, gereed vir diens.
Die sigbare voorstelling van God se heerlikheid het opgestyg van die gerub. Vir die eerste keer, in hierdie en die volgende hoofstukke, word die 'lewende wesens' van hoofstuk 1 as gerubs geidentifiseer.
Omdat Esegiël van priesterlike afkoms was, was hy ongetwyfeld vertroud met die beelde van die gerubs in die tempel. Blykbaar het hierdie visioen hom 'n geleentheid gebied wat in die werklike lewe onmoontlik was – 'n kykie in die binneste heiligdom van die tempel, die allerheiligste.
En die heerlikheid van die God van Israel het opgestyg van die gérub waar dit op was, na die drumpel van die huis toe; en Hy het na die man geroep wat met linne bekleed was, wat die skrywer se inkpot aan sy heupe gehad het. ESÉGIËL 9:3 AFR53
Die ses gewapende engele wat Esegiël sien en wat Jerusalem ingaan, is daar om die stad te vernietig. Die man geklee in linne is van sy kant verantwoordelik om deur die stad te gaan en, as 'n teken van beskerming, die voorkoppe te merk van almal wat sug en weeklaag oor die gruwels en sondes wat daar plaasvind.
God beveel die engele om geen kwaad te doen aan enigiemand wat die merk het nie, maar dat hulle enigiemand mag slaan wat dit nie het nie.
2 Mei 2025
ESÉGIËL 10:1 AFR53
Daarna het ek gekyk — en daar was op die uitspansel, oor die hoof van die gérubs, iets soos 'n saffiersteen; iets wat soos die gestalte van 'n troon gelyk het, het oor hulle sigbaar geword.
Esegiël kyk bo die gerubs se hoofde, bo die platvorm of uitspansel, en hy sien iets wat soos ‘n troon lyk. Daar is nie ‘n gestalte van ‘n mens nie, net die troon - en die troon is leeg.
In hierdie hoofstuk sien Esegiël weer dieselfde elemente van sy eerste visioen, met ‘n paar ekstras waarop ons nou klem sal lê.
Die man met die linne en die inkpot word aangespreek. Hy was die een wat die mense, wat getrou was, gemerk het. Hy word in hierdie hoofstuk die agent van vernietiging. Hy moet tussen die gerubs ingaan, sy hande vul met gloeiende kole, en dit dan oor die stad strooi. Esegiël sien hoe die man met die linne tussen die gerubs ingaan.
En Hy het die man aangespreek wat met linne bekleed was, en gesê: Gaan in tussen die ratwerk onder die gérub in, en vul jou twee hande met gloeiende kole tussen die gérubs vandaan, en strooi dit oor die stad. Toe gaan hy voor my oë daar in. ESÉGIËL 10:2 AFR53
Die gerubs staan aan die regterkant van die huis terwyl die man met die linne ingaan. Die wolk of die heerlikheid van God het die binneste voorhof gevul.
Die tempel het net een ingang gehad en die was aan die ooste kant geleë. Die binneste voorhof was die area waar die brandofferaltaar en die brons waskom was.
Die heerlikheid van God of die wolk het toe beweeg van die binneste voorhof, oor die drumpel van die huis en die tempel ingegaan. Die tempel se binnekant is toe ook gevul met God se heerlikheid.
En die gérubs het aan die regterkant van die huis gestaan toe die man daar ingaan, en die wolk het die binneste voorhof gevul. Toe het die heerlikheid van die Here van die gérub af opgestyg oor die drumpel van die huis; en die huis is gevul met die wolk, en die voorhof was vol van die glans van die Here se heerlikheid. ESÉGIËL 10:3-4 AFR53
Terwyl hierdie sigbare voorstelling van God se heerlikheid beweeg het, was die vlerke van die gerubs aktief besig, met 'n geluid so hard en treffend soos die stem van die Almagtige God wanneer Hy praat.
Die geluid van die gerubs se vlerke weergalm deur die tempelkompleks en skep 'n indruk van rusteloosheid, 'n gretigheid om weg te wees.
En die geruis van die gérubs se vlerke is gehoor tot in die buitenste voorhof, soos die stem van die almagtige God as Hy spreek. ESÉGIËL 10:5 AFR53
Die man in linne neem nie die vuur direk nie, maar ontvang dit van 'n gerub. Esegiël verduidelik dat die gerub dit kon doen omdat hy die vorm van 'n man se hand onder sy vlerke gehad het.
Moontlik was dit bedoel om te wys dat selfs 'n engelboodskapper soos die man in linne sy afstand van die ontsaglike troon van God moes hou.
En toe Hy aan die man wat met linne bekleed was, bevel gegee het deur te sê: Neem vuur tussen die ratwerk, tussen die gérubs uit, het hy ingegaan en langs die wiel gaan staan. Toe steek die gérub sy hand uit, tussen die gérubs uit, na die vuur wat tussen die gérubs was; en hy neem daarvan en gee dit in die twee hande van hom wat met linne bekleed was; dié het dit geneem en uitgegaan. ESÉGIËL 10:6-7 AFR53
3 Mei 2025
ESÉGIËL 10:18 AFR53
En die heerlikheid van die Here het van die drumpel van die huis af weggetrek en bo die gérubs gaan staan.
Vroeër in hierdie hoofstuk is die heerlikheid van God beskryf waar dit na die drumpel van die tempel beweeg het. Nou beweeg die heerlikheid van God weg van die tempel om dit te verlaat.
Die heerlikheid van God beweeg weg van die Allerheiligste na die drumpel van die tempelgebou, toe oor die voorhof van die tempel, en gaan staan by die deur van die oostelike poort. Dit was besig om weg van die tempel te beweeg en op die punt om die tempelhowe te verlaat.
En die gérubs het hulle vlerke opgehef en voor my oë van die grond af opgestyg toe hulle weggetrek het, en die wiele gelyktydig met hulle saam; en hulle het gaan staan by die ingang van die Oostelike Poort van die huis van die Here, terwyl die heerlikheid van die God van Israel bo-oor hulle was. ESÉGIËL 10:19 AFR53
Esegiël besef skielik, toe hy sien dat God se teenwoordigheid van die gerubs in die tempel af opstyg, dat dit dieselfde wesens is as wat hy in die visioen van hoofstuk 1 gesien het. Hy herken hulle daarom nou as gerubs, wesens wat nie net die tuin van Eden bewaak het nie, maar spesifiek in gegote vorm op die deksel van die verbondsark aangebring is as teken van God se heerlikheid.
Dit is die wese wat ek onder die God van Israel by die Kebarrivier gesien het; ek merk toe dat dit gérubs was. Elkeen het vier aangesigte en elkeen vier vlerke gehad; en iets in die vorm van mensehande was onder hulle vlerke. ESÉGIËL 10:20-21 AFR53
Die laaste woord is dat elke gerub reguit vorentoe gegaan het en sodoende die onmoontlikheid verkondig het om God se planne te dwarsboom of te frustreer. Die gerubs het hul doel en sending te alle tye onafwendbaar voor oë gehou.
En wat die vorm van hulle aangesigte betref, dit was die aangesigte wat ek by die Kebarrivier gesien het, hulle voorkoms en hulle self; hulle het elkeen reguit vorentoe gegaan. ESÉGIËL 10:22 AFR53
Die troonwa het na die oostelike poort beweeg, blykbaar van die buitenste voorhof, kortliks op die Olyfberg aan die oostekant van die stad stilgehou, en toe heeltemal vertrek.
Toe het die gérubs hulle vlerke opgehef en die wiele gelyktydig met hulle saam, terwyl die heerlikheid van die God van Israel bo-oor hulle was. En die heerlikheid van die Here het opgestyg uit die stad uit weg en het gaan staan op die berg wat oos van die stad lê. ESÉGIËL 11:22-23 AFR53
Later, in 'n profetiese visioen, het Esegiël die heerlikheid deur dieselfde oostelike poort sien terugkeer.
Toe het hy my gelei na die poort, die poort wat na die ooste kyk. En kyk, die heerlikheid van die God van Israel het van die oostekant af gekom; en die geruis daarvan was soos die geruis van baie waters, en die aarde het geglans van sy heerlikheid. En die gesig wat ek gesien het, het gelyk soos die gesig wat ek gesien het by my koms om die stad te verwoes; en dit was gesigte soos die gesig wat ek gesien het by die Kebarrivier; en ek het op my aangesig geval. En die heerlikheid van die Here het in die huis ingetrek deur die poort waarvan die voorkant na die ooste lê. ESÉGIËL 43:1-4 AFR53
4 Mei 2025
ESÉGIËL 28:14 AFR53
Jy was 'n gérub met uitgespreide vlerke wat beskut, en Ek het jou gestel op 'n heilige berg; 'n god was jy; jy het gewandel tussen vurige gesteentes.
Esegiël word die opdrag gegee om ‘n klaaglied aan te hef oor die koning van Tirus, oor wie hy so pas ‘n oordeelswoord uitgespreek het.
In ‘n beskrywing wat by die Paradysverhaal, die tuin van Eden, aansluit, word die koning met ‘n gerub vergelyk - ’n seël wat met sorg vervaardig is, ‘n pragtige produk van volmaakte vakmanskap.
Verder het die woord van die Here tot my gekom en gesê: Mensekind, hef 'n klaaglied aan oor die koning van Tirus, en sê vir hom: So spreek die Here Here: Jy was die seëlring van eweredigheid, vol wysheid en volmaak in skoonheid. ESÉGIËL 28:11-12 AFR53
Wat van die gerub waar was in die tuin van Eden – waarskynlik Satan – word nou van toepassing gemaak op die koning van Tirus.
Voor sy val was Satan met groot heerlikheid en prag getooi. God self het hom die bedekking gegee. Die versameling edelstene spreek nie net van eer nie, maar suggereer ook priesterskap, want baie van hierdie stene is ook op die hoëpriester se borsharnas gevind.
Jy was in Eden, die tuin van God; allerhande edelgesteentes was jou bedekking: karneool, topaas en jaspis, chrisoliet, oniks, sardoniks, saffier, karbonkel en smarag; en van goud was die werk van jou kassies en groewe aan jou; op die dag toe jy geskape is, is hulle berei. ESÉGIËL 28:13 AFR53
Van goud die werk van jou kassies en groewe. Die Engels is vertaal as ‘of thy tabrets and of thy pipes’. Die Hebreeuse betekenis is tamboreine en die gate in musiekpype of fluite - daarom dat bespiegel word dat Satan ‘n belangrike rol in die hemelse musiek gespeel het.
Satan was, voor sy val, een van die bevoorregte engelwesens wat die troon van God omring het. ‘n Gerub wat God se troon met uitgespreide vlerke beskut het - uitgebeeld in die versoendeksel in die tempel. Moontlik die hoofbewaarder van God se troon.
Jy was 'n gérub met uitgespreide vlerke wat beskut, en Ek het jou gestel op 'n heilige berg; 'n god was jy; jy het gewandel tussen vurige gesteentes. ESÉGIËL 28:14 AFR53
Satan het hierdie plek van groot status en eer geniet totdat iets gebeur het - totdat ongeregtigheid in hom gevind is.
Jy was volkome in jou weë van die dag af dat jy geskape is, totdat daar ongeregtigheid in jou gevind is. ESÉGIËL 28:15 AFR53
Satan se val word vergelyk met die uitskop uit die tuin van Eden. Die onreg wat hom uit God se guns laat val het, was sy gierige geweld, sy selfverheffing (hooghartigheid), sy dwaasheid (verlies aan wysheid), en sy ontheiliging van dít wat geestelike en godsdienstig heilig is. God laat hom wat met edelstene beklee was, slegs ‘n hopie as op die grond word. Hoe tragies.
Weens die menigte van jou ongeregtighede, deur die onreg van jou koophandel, het jy jou heiligdomme ontheilig; daarom het Ek 'n vuur uit jou binneste laat uitgaan; dit het jou verteer, en Ek het jou tot as gemaak op die aarde voor die oë van almal wat jou gesien het. ESÉGIËL 28:18 AFR53
5 Mei 2025
DANIËL 3:25 AFR53
Hy antwoord en sê: Kyk, ek sien vier manne los binne-in die vuur wandel sonder dat daar 'n letsel aan hulle is; en die voorkoms van die vierde lyk soos dié van 'n godeseun.
Koning Nebukadneser het ‘n reuse beeld in sy koninkryk opgerig. Die beeld was van goud en was sestig el hoog en sestig el breed.
Koning Nebukadnésar het 'n beeld van goud gemaak; sy hoogte was sestig el, sy breedte ses el; hy het dit opgerig in die dal Dura, in die provinsie Babel. DANIËL 3:1 AFR53
Almal in die koninkryk is beveel om voor die beeld neer te buig en dit te aanbid wanneer hulle die geluid van vele musiekinstrumente hoor. Diegene wat sou weier om die beeld te aanbid sou in ‘n brandende vuuroond gegooi word.
U, o koning, het 'n bevel gegee dat elke mens wat die geluid van horing, fluit, siter, luit, harp en doedelsak en van allerhande musiekinstrumente hoor, moet neerval en die goue beeld aanbid; en dat hy wat nie neerval en aanbid nie, binne-in die brandende vuuroond gegooi moet word. DANIËL 3:10-11 AFR53
Daniel se drie vriende, Sadrag, Mesag en Abednego, was van diegene wat geweier het om voor die beeld van die koning te buig en dit te aanbid, en die koning was woedend toe hy daarvan te hore kom.
Toe het Nebukadnésar, toornig en woedend, bevel gegee om Sadrag, Mesag en Abednégo te laat kom. Daarop is die manne voor die koning gebring. DANIËL 3:13 AFR53
Die drie se verweer voor die koning was dat hulle God hulle sal red uit die koning se mag, en selfs as Hy dit nie doen nie, sal hulle die koning se goue beeld steeds nie aanbid nie.
As onse God wat ons dien, in staat is om ons te verlos, dan sal Hy ons uit die brandende vuuroond en uit u hand, o koning, verlos; maar so nie, laat dit u dan bekend wees, o koning, dat ons u gode nie sal dien nie en die goue beeld wat u opgerig het, nie sal aanbid nie. DANIËL 3:17-18 AFR53
Die koning het die oond uitermate verhit, en toe die drie in die oond ingegooi word vebrand die mense wat die ingooi werk gedoen het, maar die drie makeer niks nie.
Omdat dan nou die woord van die koning streng en die oond uitermate verhit was, het die vlam van die vuur daardie manne wat Sadrag, Mesag en Abednégo opgeneem het, doodgebrand. Maar daardie drie manne, Sadrag, Mesag en Abednégo, het geboeid binne-in die brandende vuuroond geval. DANIËL 3:22-23 AFR53
Koning Nebukadneser kyk in die oond en sien vier manne wat in die vuur rondloop en hulle makeer niks nie. Hy besef dat hy homself nie verbeel nie, en dat daar wel ‘n ekstra persoon ook in die oond is.
Toe het koning Nebukadnésar verskrik geword en haastig opgestaan; hy het sy raadsmanne toegespreek en gesê: Het ons nie drie manne geboeid binne-in die vuur gegooi nie? Hulle antwoord en sê aan die koning: Sekerlik, o koning! DANIËL 3:24 AFR53
Nebukadneser loof net daar die God van Sadrag, Mesag en Abednego wat Sy engel gestuur het om die drie, wat nie sy beeld wou aanbid nie, te verlos.
Daarop het Nebukadnésar gespreek en gesê: Geloofd sy die God van Sadrag, Mesag en Abednégo, wat sy engel gestuur en sy knegte verlos het wat hulle op Hom verlaat het en die bevel van die koning oortree het, en wat hulle liggame oorgegee het om geen ander god te dien of te aanbid nie, behalwe hulle God. DANIËL 3:28 AFR53
6 Mei 2025
DANIËL 4:13 AFR53
Ek het in die gesigte van my hoof op my bed gesien, en kyk, 'n bode, naamlik 'n heilige, het uit die hemel neergedaal;
Nebukadnesar vertel van 'n droom waarin hy 'n enorme boom sien wat tot in die hemel reik. Hy vertel vir Daniël dat hy in die droom 'n bode of ‘n wagter gesien het - 'n term vir 'n goddelike wese.
Die wagter verkondig dat die boom afgekap sal word, en slegs die stomp sal oorbly. Die boom en die stomp is simbole vir Nebukadnesar, wat, soos die wagter aankondig, sy verstand sal verloor en soos 'n dier sal word.
hy het hardop geroep en só gesê: Kap die boom om en kap sy takke af, trek sy blare af en verstrooi sy vrugte; laat die diere onder hom uit wegvlug en die voëls uit sy takke. Maar laat sy penwortel in die aarde staan, en dit met 'n band van yster en koper in die groen gras van die veld; en laat hy deur die dou van die hemel natgemaak word en saam met die diere deel hê aan die plante van die aarde. Laat sy hart anders word as dié van 'n mens en 'n dierehart aan hom gegee word, en laat sewe tydperke oor hom heengaan. DANIËL 4:14-16 AFR53
Dan ontdek die lesers wie hierdie lot vir Nebukadnesar bepaal het.
Op 'n besluit van die bodes berus die bevel, en 'n woord van die heiliges is die saak, met die bedoeling dat die lewendes kan erken dat die Allerhoogste mag het oor die koningskap van die mens en dit gee aan wie Hy wil, en die nederige onder die mense daaroor aanstel. DANIËL 4:17 AFR53
Interessant dat die bron van die bevel, die wagters of die bodes is, maar die uiteindelike mag behoort aan die Allerhoogste. Later, wanneer Daniël die droom uitlê, sê hy:
dit is die uitlegging, o koning, en dit is die besluit van die Allerhoogste wat oor my heer die koning kom: DANIËL 4:24 AFR53
Ons sien dat die uiteindelike gesag agter die bevel God, die Allerhoogste, is, en tog het die bode of wagter wat die bevel in vers 17 gelewer het, gesê: ‘op 'n besluit van die bodes berus die bevel’. Beide God en Sy goddelike raad was betrokke by hierdie besluit.
Die droom wat God vir Nebukadnesar gee, is ’n waarskuwing. Daniël verduidelik dit vir Nebukadneser: ‘luister na my raad: breek met u sonde en u ongeregtigheid, doen wat reg is en bewys barmhartigheid teenoor dié wat in nood is. Dan sal u voorspoed aanhou.’
Die koning luister egter nie en die waarskuwing gaan in vervulling. Sonder om vir ons baie detail uit te spel, oorval ’n tipe sielkundige versteuring vir Nebukadnesar, sodat hy homself as ’n dier ag wat hom eers verlaat het toe hy na die hemel opgekyk het om hulp, en sy verstand en koningskap teruggekry het.
In dié tyd het my verstand in my teruggekeer; en wat die eer van my koningskap betref — my majesteit en my glans het in my teruggekeer, en my raadsmanne en my maghebbers het my opgesoek; en ek is in my koningskap herstel, en buitengewone grootheid is my toegevoeg. Nou prys ek, Nebukadnésar, en ek roem en eer die Koning van die hemel: al sy werke is waarheid en sy paaie is reg, en Hy kan verneder die wat in hulle trotsheid wandel. DANIËL 4:36-37 AFR53
7 Mei 2025
DANIËL 6:23 AFR53
My God het sy engel gestuur en die bek van die leeus toegesluit, sodat hulle my geen leed aangedoen het nie, omdat ek voor Hom onskuldig bevind is en ek ook teen u, o koning, geen onreg gedoen het nie.
Daniël is een van die drie top ministers onder koning Darius se bewind en 120 goewerneurs moes aan hom rapporteer.
Dit het Daríus behaag om oor die koninkryk honderd-en-twintig landvoogde aan te stel wat in die hele koninkryk sou wees; en oor hulle drie ministers, van wie Daniël een was, aan wie dié landvoogde rekenskap moes gee, sodat die koning nie sou skade ly nie. Toe het hierdie Daniël bo die ministers en die landvoogde uitgemunt, omdat 'n voortreflike gees in hom was; daarom was die koning van plan om hom oor die hele koninkryk aan te stel. DANIËL 6:2-4 AFR53
Op tagtigjarige ouderdom was Daniël op pad om eerste minister te word, toe sy kollegas en selfs sy ondergeskiktes ’n plan beraam om hom in diskrediet te bring by Darius. Hulle moet egter ’n baie agterbakse plan beraam, want Daniël was betroubaar en aan geen nalatigheid of onreëlmatigheid skuldig nie.
Stel nou 'n verbod vas, o koning, en laat 'n bevelskrif skrywe wat volgens die onveranderlike wet van Meders en Perse onherroeplik is. Hierom het koning Daríus die bevelskrif en die verbod geskrywe. DANIËL 6:9-10 AFR53
Die dekreet wat hulle deur die koning laat uitvaardig is absoluut geslepe, maar die koning kom dit nie agter nie en laat hom daardeur mislei, waarskynlik omdat hy net nie nee kon sê vir die goddelike status wat hy sou verkry nie, al is dit net vir 30 dae lank.
Let op dat Daniël se eerste reaksie was om – soos sy gewoonte was om drie maal per dag voor sy God te kniel en Hom te prys, aanbid en dank – doodgewoon met sy normale gebedstyd aan te gaan. Toe Daniël se vyande die huis instorm, kry hulle hom dus besig om die Here te aanbid en om genade te smeek.
Die koning het – tot sy krediet – baie sleg gevoel en ’n plan probeer maak om Daniël te probeer red. Hy kon egter nie teruggaan op sy woord nie en Daniël moes die prys van die leeukuil betaal.
Toe die koning egter ná ’n nag se worsteling met angs gaan kyk wat gebeur het, was Daniël ongedeerd, ondersteun deur ’n engel (soos sy drie vriende in die brandende oond).
Daniël se vertroue op God was sy beskerming in die nood. Die slinkse planne van sy kollegas en ondergeskiktes boemerang egter op hulle deurdat hulle en hulle kinders en vrouens vir die leeus gevoer is.
Die uiteinde is dat lof aan God gebring word in ’n geloofsbelydenis wat – soos die geval was met Nebukadnesar – aan al die volke, nasies en taalgroepe in die wêreld gestuur word. God se aktiewe betrokkenheid in die wêreld word geloof. Sy koninkryk, sê Darius, sal nooit ophou nie.
Deur my word bevel gegee dat hulle in die hele magsgebied van my koninkryk moet bewe en sidder voor die God van Daniël, want Hy is die lewende God en Hy bestaan in ewigheid en sy koninkryk is een wat nie vernietig kan word nie en sy heerskappy duur tot die einde toe. Hy verlos en red en doen tekens en wonders in die hemel en op aarde, Hy wat Daniël uit die mag van die leeus verlos het. DANIËL 6:27-28 AFR53
8 Mei 2025
DANIËL 7:9 AFR53
Ek het bly kyk totdat trone reggesit is en 'n Oue van dae gaan sit het; sy kleed was wit soos sneeu en die hare van sy hoof soos skoon wol; sy troon was vuurvlamme, die wiele daarvan 'n brandende vuur;
Daniel 7 gee weer vir ons ‘n goddelike raadstoneel wat begin met 'n vreemde visioen. Daniël sien vier diere wat uit die see uit kom met die vierde dier wat skrikwekkend en vreesaanjaend is. Ons leer dat die vier diere vier ryke verteenwoordig, soos die geval was met Nebukadnesar se droom in Daniël 2.
Dan sien Daniel trone wat reggesit word, ‘n Oue van Dae, wit soos sneeu, hare soos wol, troon van vuurvlamme, wiele met brandende vuur en ‘n vuur stroom wat vloei en duisende maal duisende het Hom gedien.
'n stroom van vuur het gevloei en voor Hom uit gegaan; duisend maal duisende het Hom gedien, en tienduisend maal tienduisende het voor Hom gestaan; die gereg het gaan sit, en die boeke is geopen. DANIËL 7:9 AFR53
‘n Paar goed staan vir ons uit in hierdie verse. Die Oue van Dae is die God van Israel, want die beskrywing van Sy troon as vurig en met wiele stem ooreen met dié van die visioen van Esegiël 1, en daar is baie trone in die hemel, nie net een nie (trone is reggesit). Hierdie trone dui die teenwoordigheid van die goddelike raad aan.
’n Raadsitting vind voor God plaas - die horinkie word vernietig en die ander diere se heerskappy word ook weggeneem. Die heerskappy word vir ewig gegee aan die een ‘soos ’n seun van die mens’ sodat almal op aarde hom sal dien.
Ek het gesien in die naggesigte, en kyk, met die wolke van die hemel het Een gekom soos die Seun van 'n mens, en Hy het gekom tot by die Oue van dae, en hulle het Hom nader gebring voor Hom. En aan Hom is gegee heerskappy en eer en koningskap; en al die volke en nasies en tale het Hom vereer; sy heerskappy is 'n ewige heerskappy wat nie sal vergaan nie, en sy koninkryk een wat nie vernietig sal word nie. DANIËL 7:13-14 AFR53
Die visioen het Daniël in sy gees verontrus en verskrik, en hy vra ’n verklaring van die visioen by een van dié wat daar gestaan het.
Die gees van my, Daniël, is in sy omhulsel verontrus, en die gesigte van my hoof het my verskrik. Ek het nader gekom na een van die wat daar gestaan het, en van hom sekerheid gevra oor dit alles; en hy het dit vir my gesê en die uitlegging van die dinge aan my bekend gemaak: DANIËL 7:15-16 AFR53
Die belangrikste punt van dié visioen en sy verklaring en trouens van die boek as sodanig, is dat dit God se greep op die geskiedenis onomwonde verheerlik, nie ten opsigte van elke detail daarvan nie, maar in terme van die uitkoms daarvan.
9 Mei 2025
DANIËL 8:15 AFR53
En toe ek, Daniël, die gesig gesien het, het ek probeer om dit te verstaan, en kyk, daar het iemand voor my gestaan wat soos 'n man gelyk het.
Daniël sien weer ‘n visioen en bevind homself by die Ulairivier by die vestingstad Susan, in die provinsie Elam.
Daniël se visioen wys vir hom die volgende:
’n Skaapram wat by die rivier staan en met sy twee horings amok maak in alle rigtings net soos hy wil.
’n Bokram wat vinnig uit die weste kom, die skaapram vermorsel en baie magtig word, totdat sy mag (horings) in vier verdeel word.
’n Hemelwese wat die tydsduur van dié dinge uitspel as 2 300 oggende en aande (wat dui op die offers twee keer ‘n dag), dit is 1 150 dae, dws ongeveer 3 jaar.
Daniël soek nou ’n verklaring vir die visioen en die engel Gabriël (man-van-God) kry die opdrag om die gesig vir Daniël te verklaar.
En ek het 'n mensestem gehoor uit die Ulai wat geroep en gesê het: Gabriël, laat hierdie een die gesig verstaan! DANIËL 8:16 AFR53
Gabriël se naderkoms is egter net te veel vir Daniël se gestel en hy val bewusteloos neer tot dié hom oprig om die uitleg van sy visioen gee:
Toe kom hy by my staanplek; en toe hy kom, het ek geskrik en op my aangesig geval. En hy het vir my gesê: Let op, mensekind, want die gesig sien op die tyd van die einde. En terwyl hy met my spreek, het ek bewusteloos met my aangesig op die grond geval; toe het hy my aangeroer en my op my staanplek opgerig en gesê: Kyk, ek maak jou bekend wat aan die einde van die strafgerig sal gebeur, want dit sien op die bepaalde tyd van die einde. DANIËL 8:17-19 AFR53
Die skaapram met die horings is die Mede en die Perse, en die bokram is Griekeland. Die buitengewoon magtige koning word hier as hardvogtig en slinks beskryf wat selfs die hoogste Regeerder sal uitdaag, maar uiteindelik sal hy vernietig word. Hy staan dus ook as ‘n simbool van die Antichris.
Sommige dele van hierdie visioen kan ‘n mens met historiese gebeure in verband bring, soos die verwysing na die koninkryke van die Mede en die Perse en die Grieke. Asook die gebeure in die 2de eeu met Antiochus IV Epiphanes en die ontheiliging van die tempel in 168-165 vC. Die Jode vier tot vandag toe nog hierdie gebeure met die fees van die tempelwyding (Hannukah), ‘n fees waarvan ons ook in die Nuwe Testament lees.
Maar, sommige dele daarvan sal eers in die eindtyd bewaarheid word, soos Gabriël dit self ook vir Daniël uitlê.
En die gesig van die aande en die môres waarvan gespreek is, dit is waarheid; en jý, hou die gesig geheim, want dit sien op 'n verre toekoms. DANIËL 8:26 AFR53
Openbaring trek daardie gordyn wyer oop met die boodskap dat die Antichris uiteindelik vernietig sal word deur God se finale oordeel.
Hierdie gesigte van Daniël onderstreep God se soewereiniteit, sy vermoë om die boosheid van die koninkryke wat teen Hom opgestel word, nie net te oordeel nie, maar tot ‘n einde te bring, en uiteindelik Sy mense volledig van hulle invloed te verlos.
10 Mei 2025
DANIËL 9:21 AFR53
terwyl ek nog spreek in die gebed, het die man Gabriël wat ek, uitgeput van vermoeienis, 'n vorige keer in die gesig gesien het, na my gekom omtrent die tyd van die aandspysoffer.
Daniël lees die Skrifte en kom in die boek van die profeet Jeremia agter dat God ’n afgebakende tyd van sewentig jaar vir Jerusalem se verwerping bepaal het. Hy begin om ernstig tot God te bid vir insig aangaande hierdie gedeelte.
En ek het my aangesig tot die Here God gerig om met vas, en in roukleed en as, my aan gebed en smekinge te wy. DANIËL 9:3 AFR53
Terwyl Daniël nog besig is om te bid, kom die man of engel Gabriël wat hy vantevore ontmoet het weer na hom toe, ongeveer op die tyd van die aandoffer.
Daniël was korrek met sy navorsing oor die 70 jaar wat amper verby is, maar God het die engel Gabriël na hom gestuur om vir hom ‘n verdere betekenis te gee. Die betekenis gaan een wees wat vêr in Daniël se toekoms gaan afspeel.
En hy het my onderrig en met my gespreek en gesê: Daniël, nou het ek heengegaan om jou insig te gee. By die begin van jou smekinge het 'n woord uitgegaan, en ek het gekom om dit mee te deel, want jy is 'n geliefde man; gee dan ag op die woord en verstaan die gesig. DANIËL 9:22-23 AFR53
Sewentig sewetalle = 70 x 7 jaar = 490 jaar wat bepaal is vir die Joodse volk (Daniel se volk) en Jerusalem (die heilige stad).
Sewentig sewetalle is oor jou volk en jou heilige stad bepaal, om die goddeloosheid te voleindig en om die maat van die sondes vol te maak en om die ongeregtigheid te versoen en om ewige geregtigheid aan te bring en om gesig en profeet te beseël en om wat hoogheilig is, te salf. DANIËL 9:24 AFR53
Daniel kry tydmerkers sodat hy en ons kan verstaan wanneer die 490 jaar gaan begin, en wat daarna gaan volg. Die typerk se beginpunt is wanneer koning Kores (Cyrus) ‘n bevel uitreik om Jerusalem te herstel en op te bou en eindig wanneer Jesus Jerusalem inry op ‘n donkie om as ‘n Vors gesalf te word.
Nou moet jy weet en verstaan: van die uitgang van die woord af om Jerusalem te herstel en op te bou tot op 'n Gesalfde, 'n Vors, is sewe sewetalle; en twee-en-sestig sewetalle lank sal dit herstel en opgebou word, met pleine en slote, maar in tye van benoudheid. DANIËL 9:25 AFR53
Na 62 sewetalle sal die Geslafde (Jesus) uitgeroei word en die stad (Jerusalem) en die heiligdom (tempel) sal verwoes word.
En ná die twee-en-sestig sewetalle sal 'n Gesalfde uitgeroei word, maar sonder iets vir Hom; en die volk van 'n vors wat sal kom, sal die stad en die heiligdom verwoes, maar sy einde sal met 'n oorstroming wees, en tot die einde toe sal dit oorlog wees, vasbeslote verwoestings. DANIËL 9:26 AFR53
Die laaste 7 jaar volg in die eindtye nadat die ‘kerk tydperk’ waarin ons vandag leef tot ‘n einde kom. Dit is die sewe jaar verdrukking waar die Antichris amok gaan maak en uiteindelik met Jesus se tweede koms vernietig sal word. ( Hierdie is ‘n BAIE verkorte weergawe van die uitleg van die profesie)
En hy sal een week lank met baie 'n sterk verbond sluit, en gedurende die helfte van die week sal hy slagoffer en spysoffer laat ophou; en op die vleuel van gruwels sal daar 'n verwoester wees, en wel tot aan die einde; en wat vas besluit is, sal oor wat woes is, uitgestort word. DANIËL 9:27 AFR53
11 Mei 2025
DANIËL 10:5 AFR53
het ek my oë opgeslaan, en daar sien ek 'n man met linne bekleed, en sy heupe was omgord met goud van Ufas.
Daniël 10 is 'n inleiding tot die laaste twee hoofstukke en gee vir ons insigte in die onsigbare wêreld, en die onsigbare oorlog wat voortdurend gevoer word.
Daniël is ongeveer tagtig jaar oud en hy sien weer ‘n visioen. Dit is amper onvermydelik om te dink dat ’n mens hier met Jesus in sy preëksistente staat te doen het, maar soos ons sal sien het die engel hulp nodig en kan dus nie Jesus wees nie.
En sy liggaam was soos chrisoliet, en sy aangesig soos die geflikker van bliksem en sy oë soos fakkels van vuur en sy arms en sy voete soos blink geskuurde koper en die geluid van sy woorde soos die gedruis van 'n menigte. DANIËL 10:6 AFR53
Die mense wat saam met Daniël is sien nie wat hy sien nie, maar skrik tog en vlug, sodat hy alleen met die engel is. Daniël self het al sy krag verloor en bewusteloos op die grond neergeval. ‘n Hand raak aan hom en help hom op om te luister na wat hy moet hoor.
En hy het vir my gesê: Daniël, geliefde man, gee ag op die woorde wat ek met jou spreek, en gaan staan op jou staanplek, want ek is nou na jou gestuur. En terwyl hy hierdie woord met my spreek, het ek bewende gaan staan. DANIËL 10:11 AFR53
Daniël het in die begin van die hoofstuk 'n ontstellende visioen ontvang, en het toe vir drie weke lank in ‘n tydperk van rou, vas en gebed ingegaan. In reaksie op Daniël se gebed het God 'n hemelse boodskapper gestuur om die visioen te verduidelik.
Toe sê hy vir my: Wees nie bevrees nie, Daniël; want van die eerste dag af dat jy jou hart daarop gerig het om ag te gee en jou voor die aangesig van jou God te verootmoedig, is jou woorde gehoor, en om jou woorde ontwil het ek gekom; DANIËL 10:12 AFR53
Die boodskapper verduidelik dat hy egter vir dieselfde drie weke van Daniel se gebed, verhinder is om met hom te kom praat. Die vors van die koninkryk van die Perse het vir 21 dae teenoor die man in die wit linne gestaan, totdat die engel Migael hom te hulp gesnel het.
maar die vors van die koninkryk van die Perse het een-en-twintig dae lank teenoor my gestaan, en kyk, Mígael, een van die vernaamste vorste, het gekom om my te help; en ék het daar oorgebly by die konings van Persië. DANIËL 10:13 AFR53
Die man met die linne het na Daniel gekom om vir hom inligting te gee oor sy volk se verre toekoms aan die einde van dae.
Ek het dan gekom om jou inligting te gee oor wat jou volk aan die einde van die dae te beurt sal val, want die gesig sien nog op die verre toekoms. DANIËL 10:14 AFR53
Interessant genoeg lei die visioen wat Daniël in antwoord op sy gebede kry nie tot ’n verklaring daarvan soos die geval in die vorige visioene was nie. Dit lei in hierdie geval tot die verkondiging van die toekoms van God se volk met ’n aantal perspektiewe op die eindtyd daarby gevoeg.
Die man spreek Daniël twee keer aans as jy vir wie God liefhet, soos Gabriël ook al gedoen het in hoofstuk 9. Werklik besondere woorde!
Die implikasie is dat Daniël die visioen nie sou gesien het as hy nie moeite gedoen het om te verstaan wat God besig was om te doen in verband met sy mense nie.
Genoeg rede om ons op ons knieë te hou? Verseker!
12 Mei 2025
DANIËL 10:20 AFR53
Toe sê hy: Weet jy waarom ek na jou gekom het? Ek moet dan nou teruggaan om te veg met die vors van die Perse; en as ek heengegaan het, kyk, dan kom die vors van Griekeland.
Hoofstuk 10 begin om vir ons te vertel waar in die geskiedenis tydperk Daniël hom bevind. Die ryk van Nebukadneser is reeds oorgeneem deur die Mede en die Perse en dit is die derde jaar van Kores, die koning van die Perse.
In die derde jaar van Kores, die koning van die Perse, is 'n woord geopenbaar aan Daniël wat Béltsasar genoem is, en die woord is waarheid maar groot swarigheid; en hy het die woord verstaan en insig gehad in die gesig. DANIËL 10:1 AFR53
Die man in die wit linne sê vir Daniel toe hy klaar met hom gepraat het, dat hy nou moet teruggaan om met die vors van die Perse te veg, en daarna kom die vors van Griekeland.
Daniël sal dit verstaan want hy en ons kan hier die opvolging van die heersende koninkryke sien. Nebukadneser se droom wat deur Daniël uitgelê is het vir ons geleer dat na Nebukadneser se ryk, die Mede en die Perse sal heers, en dan die Grieke. Dit is dieselfde wat die engel nou vir Daniël sê, maar net van toepassing op die onsigbare wêreld!
Wat gebeur in die onsigbare wêreld? Dr Michael Heiser (Amerikaanse Ou-Testamentiese geleerde en Christelike skrywer met opleiding in antieke geskiedenis, Semitiese tale en die Hebreeuse Bybel) gee die volgende siening.
In Deuteronomium word vertel dat God, na die toring van Babel, die grense van die wêreld se volke vasgestel het. Dan sê die teks volgens die getal van die kinders van Israel. Die geskrifte van die Dooie See Rolle en die Septuagint sê dat die gedeelte ‘volgens die getal van die seuns van God’ moet lees. Dit maak kronologies sin, want Abraham is eers deur God geroep na die toring van Babel. Israel het dus nog nie op die stadium bestaan nie.
Toe die Allerhoogste aan die nasies 'n erfdeel gegee het, toe Hy die mensekinders van mekaar geskei het, het Hy die grense van die volke vasgestel volgens die getal van die kinders van Israel. Want die Here se deel is sy volk, Jakob is sy afgemete erfdeel. DEUTERONÓMIUM 32:8-9 AFR53
God se deel is Sy volk, die volk Israel. Die res van die volke is onder die gesag van die lede van God se goddelike raad geplaas. Hulle is aan mindere vorste toegewys as 'n oordeel van die Allerhoogste. Dat hierdie interpretasie geldig is, word duidelik gemaak deur 'n eksplisiete parallelle gedeelte, Deuteronomium 4:19-20. Daar sê Moses vir die Israeliete:
dat jy ook jou oë nie na die hemel opslaan, en as jy die son sien en die maan en die sterre, die hele leër van die hemel, jou laat verlei en voor hulle neerbuig en hulle dien nie — dinge wat die Here jou God aan al die volke onder die hele hemel uitgedeel het. Maar die Here het julle geneem en julle uit die ystersmeltoond, uit Egipte, uitgelei om sy erfvolk te wees soos dit vandag is. DEUTERONÓMIUM 4:19-20 AFR53
Wat hierdie hoofstuk ons leer is dat daar ’n geestelike stryd is waarvan ons weliswaar min inligting kry, maar wat tog uiters werklik is. Al weet ons min, weet ons genoeg om bv. Paulus se opdrag om die wapenrusting aan te trek en sterk te staan in ons stryd vir die waarheid van die Evangelie, ernstig te neem.
13 Mei 2025
DANIËL 12:1 AFR53
En in dié tyd sal Mígael, die groot vors wat oor die kinders van jou volk staan, optree; en dit sal 'n tyd van benoudheid wees soos daar nie gewees het vandat 'n volk bestaan het tot op dié tyd nie; maar in dié tyd sal jou volk gered word, elkeen wat in die boek opgeskrywe staan.
Die vers begin deur vir ons te vertel dat Migael die vors is wat oor die volk Israel staan. Die tyd van benoudheid verwys na die tyd van vervolging wat ons reeds ken as die Groot Verdrukking. Hierdie tydperk word ook die tyd van Jakob se benoudheid genoem.
Ten spyte van die verskrikkinge van daardie tyd, is verlossing verseker. Maak nie saak hoe groot die aanval teen die Joodse volk is nie, God belowe om hulle te bewaar. Hy sal nooit Sy belofte aan Abraham verbreek nie.
En Ek sal my verbond oprig tussen My en jou en jou nageslag ná jou in hulle geslagte as 'n ewige verbond, om vir jou 'n God te wees en vir jou nageslag ná jou. GÉNESIS 17:7 AFR53
Die woord wat Daniël van die engele ontvang het moet geheim bly en verseël word, tot die tyd van die einde, wanneer baie dit sal deursoek of daarvan sal leer, en hul kennis daaroor sal vermeerder word.
En jy, Daniël, hou die woorde geheim en verseël die boek tot die tyd van die einde toe; baie sal dit deursoek, en die kennis sal vermeerder. DANIËL 12:4 AFR53
Daniël sien nog twee engele by die Tigris wat vra hoe lank hierdie onbegryplike gebeurtenisse sal aanhou.
En ek, Daniël, het gesien, en kyk daar het twee ander gestaan, die een duskant op die wal van die rivier en die ander oorkant op die wal van die rivier. En een het aan die man, met linne bekleed, wat bo-oor die water van die rivier was, gesê: Hoe lank sal die einde van die wonderbaarlike dinge uitbly? DANIËL 12:5-6 AFR53
Die antwoord kom van die man met die linne wat sê: ‘n Tyd, tye en ’n halwe tyd, d.w.s. drie en ’n half jaar.
Toe hoor ek die man, met linne bekleed, wat bo-oor die water van die rivier was, en hy het sy regterhand en sy linkerhand na die hemel opgehef en gesweer by die Ewig-Lewende: 'n Tyd, tye en 'n halwe tyd, en as hulle die mag van die heilige volk geheel verstrooi het, sal al hierdie dinge vervul word. DANIËL 12:7 AFR53
Alhoewel Daniël nie die verduideliking mooi verstaan nie, wil die man die sluier nie verder lig op die toekoms nie, behalwe vir die mededeling dat daar ’n al hoe groter onderskeid sal kom tussen die goddeloses en die verstandiges.
En hy het gesê: Gaan heen, Daniël, want die woorde bly verborge en verseël tot die tyd van die einde toe. Baie sal gereinig en gesuiwer en gelouter word, maar die goddelose sal goddeloos handel; en geeneen van die goddelose mense sal verstaan nie, maar die verstandiges sal verstaan. DANIËL 12:9-10 AFR53
Daniël word aangesê om sy oudag rustig uit te leef, want sy bestemming aan die einde van dae is verseker.
En jy, gaan heen na die einde; en jy sal rus en weer opstaan tot jou bestemming aan die einde van die dae. DANIËL 12:13 AFR53
14 Mei 2025
HOSÉA 12:5 AFR53
Ja, hy het met die Engel geworstel en die oorhand gekry, hy het geween en Hom gesmeek. By Bet-el het hy Hom gevind, en daar het Hy met ons gespreek.
Genesis 32 maak dit duidelik dat die ‘man’ met wie Jakob geworstel het, 'n goddelike wese was.
Maar Jakob het alleen agtergebly, en 'n Man het met hom geworstel tot dagbreek. GÉNESIS 32:24 AFR53
Die geheimsinnige vegter self sê ‘jy het met elohim geworstel’, 'n term wat ons weet as God of 'n god vertaal kan word.
Toe sê Hy: Jy sal nie meer Jakob genoem word nie, maar Israel; want jy het geworstel met God en met die mense en het oorwin. Daarop vra Jakob en sê: Maak tog u Naam bekend! En Hy antwoord: Waarom vra jy tog na my Naam? En Hy het hom daar geseën. GÉNESIS 32:28-29 AFR53
Die verhaal sê nêrens dat Jakob se ontmoeting slegs 'n visioen was nie. Hierdie elohim is tasbaar en liggaamlik.
Hosea bevestig die goddelike identiteit van Jakob se teenstander.
In die moederskoot het hy sy broer by die hakskeen gehou, en in sy manlike krag het hy met God geworstel. HOSÉA 12:4 AFR53
Hosea beskryf nie net Jakob se elohim-teenstander as 'n engel nie, maar die laaste reël van hierdie aanhaling identifiseer hierdie Engel met Bet-el.
Ja, hy het met die Engel geworstel en die oorhand gekry, hy het geween en Hom gesmeek. By Bet-el het hy Hom gevind, en daar het Hy met ons gespreek. HOSÉA 12:5 AFR53
Vreemd genoeg weet ons uit Genesis 32 dat hierdie voorval nie by Bet-el plaasgevind het nie – dit was by die waters van die Jabbok.
En hy het dieselfde nag opgestaan en sy twee vroue en sy twee slavinne en sy elf kinders geneem en deur die drif van die Jabbok getrek: GÉNESIS 32:22 AFR53
Hosea se geïnspireerde kommentaar oor die voorval gaan egter nie oor geografie nie. Hy vertel vir ons dat Jakob met God geworstel het, fisies beliggaam – en God identifiseer met die engel wat gesê het hy is die God van Bet-el.
Ons het hierdie ‘verwarring’ van God met 'n engel is doelbewus. Die punt is nie dat die God van Israel, bloot 'n engel is nie.
Die teenoorgestelde is die geval. Hierdie Engel is God.
15 Mei 2025
SAGARÍA 1:9 AFR53
Toe sê ek: Wat beteken dit, my heer? En die engel wat met my gespreek het, antwoord my: Ek sal jou toon wat dit beteken.
Dit is nag, maar Sagaria is wakker, want hy sien ‘n gesig.
Ek het in die nag 'n gesig gesien — daar was 'n man wat op 'n bruin perd ry, en hy het gestaan tussen die mirtebome wat in die diepte was; en agter hom was daar bruin, vos en wit perde. SAGARÍA 1:8 AFR53
Sagaria vra vir die engel wat met hom praat wat die gesig beteken, en die engel verduidelik.
Die mirteboom is 'n inheemse struik wat regoor Israel groei en was 'n gewilde naam vir Israel. Die takke word gebruik tydens die bou van die hutte in die viering van die Huttefees en verwys dus na die Millennium.
Die perderuiters is gestuur om die aarde te deurkruis en die toestand daarvan aan God te rapporteer.
En die man wat tussen die mirtebome gestaan het, het aangehef en gesê: Dit is hulle wat die Here gestuur het om die aarde te deurkruis. SAGARÍA 1:10 AFR53
Die man wat tussen die mirtebome staan (of simbolies in Israel se midde is) word nou aangespreek as die Engel van die Here. Die ruiters wat die aarde deurkruis rapporteer aan Hom dat die aarde stil en rustig is.
Daarop het hulle die Engel van die Here, wat tussen die mirtebome gestaan het, toegespreek en gesê: Ons het die aarde deurkruis, en kyk, die ganse aarde is stil en rustig. SAGARÍA 1:11 AFR53
Alhoewel die volk na sewentig jaar in ballingskap teruggekeer het na Jerusalem, was hul swaarkry nog nie verby nie. Profesieë het gewoonlik ‘n naby en vêr uitkoms en God se volk sal tydperke van swaarkry beleef tot en met Jesus se tweede koms.
Daarop het die Engel van die Here aangehef en gesê: Here van die leërskare, hoe lank nog bly U sonder ontferming oor Jerusalem en oor die stede van Juda waarop U alreeds sewentig jaar vertoornd was? SAGARÍA 1:12 AFR53
Uit die teks sien ons dat die Engel van die Here en die engel wat Sagaria se vrae antwoord nie dieselfde ‘persoon’ is nie. Die Here (Jesus) antwoord die engel wat met Sagaria praat, met goeie troosvolle woorde. God gaan Sy volk beskerm teen die nasies. Trouens, Sy toorn gaan oor die nasies losbreek, omdat hulle hul deel oorskry het as blote instrumente in God se hande - hulle wou Israel heeltemal vernietig. Dit was nie die plan nie.
Toe antwoord die Here die engel wat met my gespreek het, goeie woorde, troosvolle woorde. Daarop sê die engel wat met my gespreek het: Roep en sê: So spreek die Here van die leërskare: Ek ywer oor Jerusalem en oor Sion met 'n groot ywer; maar Ek is grootliks vertoornd oor die sorglose nasies wat, terwyl Ek 'n weinig vertoornd was, die onheil aangehelp het. SAGARÍA 1:13-15 AFR53
God het plegtig belowe om Jerusalem en die stede van Juda te herstel. Dit was ’n besonder vertroostende belofte in die lig van die toestand van die stede van die Beloofde Land in Sagaria se dag.
16 Mei 2025
SAGARÍA 1:19 AFR53
Toe sê ek aan die engel wat met my gespreek het: Wat beteken dit? En hy antwoord my: Dit is die horings wat Juda, Israel en Jerusalem verstrooi het.
Sagaria slaan sy oë opwaarts en hy sien sy tweede visioen - vier horings.
En ek het my oë opgeslaan en gekyk — daar was vier horings. SAGARÍA 1:18 AFR53
‘n Dier se horings het in die Bybelse tye verwys na krag en gesag, want die krag van 'n bul of 'n os word deur sy horings uitgedruk.
Sagaria en ander profete gebruik die simbool van ‘n dier se horings om die nasies wat Israel teister voor te stel.
Weereens vra Sagaria vir die engel, wat die horings beteken, en sy antwoord is dat die vier horings, vier van Israel se vyande voorstel wat hulle verstrooi. Hierdie vyand is spesifiek in hul tyd die Samaritane in die noorde, die Ammoniete in die ooste, die Edomiete in die suide en die Filistyne en die Tiriërs in die weste.
Verder in die toekoms is die vyand die koninkryke wat Daniel in sy drome gesien het, die tye van die heidene. Nebukadneser se ryk is reeds tot niet, dus is die eerste koninkryk die Mede en die Perse - die regering van Sagaria se tyd. Na die Mede en die Perse was die Grieke en die Romeine aan bewind, en nog in ons toekoms wag ons vir die herleefde Romeinse Ryk wat uit tien konings bestaan. Dit gee vier horings oor die geskiedenis van Sagaria se tyd tot en met Jesus se tweede koms.
Dan sien Sagaria vier smede of ambagsmanne.
Daarop toon die Here my vier smede. SAGARÍA 1:20 AFR53
Sagaria vra nie watter ambag hierdie manne beoefen nie, hy wil slegs weet wat hul doel is. Wat kom hulle maak? Die sin vertel vir ons dat hulle steeds besig is om hul ‘werk’ te doen.
Toe sê ek: Wat kom hulle maak? En Hy antwoord en sê: Dit is die horings wat Juda só verstrooi het dat niemand sy hoof opgehef het nie; maar hierdie manne het gekom om hulle skrik aan te jaag, om die horings van die nasies neer te werp wat die horing teen die land van Juda opgesteek het om dit te verstrooi. SAGARÍA 1:21 AFR53
Hierdie vier werkers is die instrumente wat God gebruik om die nasies wat Sy volk vertrap en verstrooi, neer te werp. Dit sal weer Daniel se nasies wees, en nou begin ons by die Grieke.
Die Grieke het die Mede en Perse neergewerp en die Romeine het die Grieke neergewerp. Die Romeinse ryk het verdeel in Oos en Wes en is oor ‘n tydperk neergewerp deur verskillende nuwe nasies wat uiteindelik die herleefde Romeinse Ryk sal voorstel. Dit gee vir ons drie van die smede of ambagsmanne wat God gebruik om die Horings neer te werp. Die laaste smid sal dan Jesus wees wat met Sy tweede koms die herleefde Romeinse Ryk, Oos en Wes, dus al die nasies van die wêreld, sal neerwerp.
net soos u gesien het dat sonder toedoen van mensehande 'n klip van die berg af losgeraak het wat die yster, die koper, die klei, die silwer en die goud verbrysel het. Die grote God het aan die koning bekend gemaak wat hierna sal gebeur; en die droom is waar en sy uitlegging betroubaar. DANIËL 2:45 AFR53
Die wêreld sal goed doen om die les te leer dat sulke optrede nie ongemerk by God verbygaan nie. Hy is steeds wakker vir Israel se belange. God is nie klaar met die volk Israel nie.
Kyk, die Bewaarder van Israel sluimer of slaap nie. PSALMS 121:4 AFR53
17 Mei 2025
SAGARÍA 2:1 AFR53
En ek het my oë opgehef en gekyk — daar was 'n man met 'n meetsnoer in sy hand.
Sagaria kyk op en sien sy derde visioen - ‘n man met ‘n maatband in sy hand.
Hierdie man is ‘n engelwese en sommige dink dit was die Engel van die Here. Engelagtige wesens word nooit werklik mense nie, maar hulle kan menslike vorm aanneem.
Sagaria is nie die enigste profeet wat ‘n man met ‘n maatband gesien het nie.
Esegiël het ‘n man gesien met ‘n linnetou en meetroede wat gereed was om die Millenium tempel af te meet.
En Hy het my daarheen gebring; en kyk, daar was 'n man wat in sy voorkoms soos koper gelyk het; en in sy hand was 'n linnetou en 'n meetroede; en hy het by die poort gestaan. ESÉGIËL 40:3 AFR53
‘n Engel gee ook vir Johannes ‘n riet wat soos ‘n stok lyk en hy moet die tempel in die Verdrukking tydperk se afmetings neem.
En 'n riet soos 'n stok is aan my gegee, en die engel het gestaan en gesê: Staan op en meet die tempel van God en die altaar en die wat daarin aanbid. Maar die voorhof buitekant die tempel moet jy uitlaat en dit nie meet nie, want dit is aan die heidene gegee; en hulle sal die heilige stad twee-en-veertig maande lank vertrap. OPENBARING 11:1-2 AFR53
Sagaria is nuuskierig en wil weet waarnatoe die engel oppad is. Die engel antwoord dat hy Jerusalem wil meet om te sien hoe groot die oppervlakte van die stad is.
Toe sê ek: Waar gaan u heen? En hy antwoord my: Om Jerusalem te meet, om te sien wat sy breedte en wat sy lengte is. SAGARÍA 2:2 AFR53
In die konings se tydperk, in Sagaria se geskiedenis, is 'n lyn oor die stad gespan om dit te vernietig, maar nou gaan herstel kom.
En Ek sal oor Jerusalem die meetsnoer van Samaría span en die skietlood van die huis van Agab, en Jerusalem wegvee soos 'n mens 'n skottel uitvee: hy vee dit uit en keer dit onderstebo. II KONINGS 21:13 AFR53
Die engel wat met Sagaria praat, stap weg om 'n ander engel te ontmoet wat te voorskyn kom.
En meteens kom die engel wat met my gespreek het, vorentoe; en 'n ander engel het te voorskyn gekom, hom tegemoet, SAGARÍA 2:3 AFR53
Die nuwe engel sê vir die engel wat nog heeltyd met Sagaria praat dat hy vir die jong man (Sagaria) gou die volgende boodskap moet gee. Ons sien nou dat Sagaria ‘n jong man was toe hy die visoene ontvang net. Die boodskap wat Sagaria ontvang is dat ‘n toekomstige Jerusalem ‘n groot oop land sal wees, dus sonder enige mure, met ‘n menigte mense en vee wat daarop woon.
aan wie hy sê: Loop gou, spreek met hierdie jongman en sê: Jerusalem sal lê soos 'n oop land weens die menigte van mense en vee daar binne-in. SAGARÍA 2:4 AFR53
Jerusalem sal nie mure nodig hê nie want God sal hulle beskerming wees. God sal hulle nie net teen aanvalle verdedig nie, maar Hy sal die vyand verteer. God se heerlikheid sal so sigbaar wees soos die vuurkolom tydens die uittog uit Egipte. Hierdie is duidelik nog in die verre toekoms.
En Ek sal vir hom wees, spreek die Here, 'n vurige muur rondom en tot heerlikheid daar binne-in. SAGARÍA 2:5 AFR53
18 Mei 2025
SAGARÍA 3:1 AFR53
Daarna het Hy my Josua, die hoëpriester, laat sien, terwyl hy voor die Engel van die Here staan, en die Satan aan sy regterhand staan om hom aan te klae.
In Sagaria se vierde visioen, sien hy die hoëpriester Josua en Satan wat voor die Engel van die Here staan. Satan staan regs van Josua om hom aan te klae.
Josua beteken God red. Josua staan as hoëpriester, as die volk se verteenwoordiger, voor God.
Ook Satan staan voor God, as die aanklaer van die volk.
Toe sê die Here Jesus aan Satan: Mag God die Vader jou bestraf. Ons het hier te doen met twee Persone van die Drie-eenheid, Jesus en God.
Satan se beskuldiging was dalk goed gegrond, maar dit spruit uit boosheid en was gerig teen die mense wat God in guns ontvang het, en daarom is sy beskuldigings verwerp.
Israel was reeds gestraf deur hul nederlaag, ballingskap, benoudheid en ellende. Van hierdie euwels, wat hulle amper vernietig het, is hulle verlos. Israel was die brandhout wat uit die vuur geruk is.
Toe sê die Here aan die Satan: Mag die Here jou bestraf, o Satan! Ja, mag die Here, wat Jerusalem verkies het, jou bestraf! Is hierdie een nie 'n brandhout wat uit die vuur geruk is nie? SAGARÍA 3:2 AFR53
Josua staan met sy vuil klere voor God. Nie net hy nie, maar ook die volk wat hy verteenwoordig as die hoë priester.
En Josua was bekleed met vuil klere, terwyl hy voor die Engel staan. SAGARÍA 3:3 AFR53
Hierdie is ‘n voorstelling van die tweede van die Herfs Feeste naamlik Yom Kippur, en word 10 dae na die Fees van Trompette op Tishri 10 gehou. (September / Oktober op ons kalender).
Maar op die tiende van hierdie sewende maand is dit die versoendag. 'n Heilige vierdag moet dit vir julle wees; dan moet julle jul verootmoedig en aan die Here 'n vuuroffer bring. LEVÍTIKUS 23:27 AFR53
Josua die hoëpriester is ook hier 'n tipe van Christus. Christus wat inderdaad sonder sonde was, maar nogtans ons sondes op Sy eie liggaam aan die kruis gedra het.
Want Hy het Hom wat geen sonde geken het nie, sonde vir ons gemaak, sodat ons kan word geregtigheid van God in Hom. II KORINTHIËRS 5:21 AFR53
Josua se vuil klere word van hom weggeneem. Hierdie is ‘n teken dat God Sy volk van hul sondes verwege het en hulle reinig.
Daarop het Hy aangehef en gesê aan die wat voor Hom staan: Neem die vuil klere van hom weg. Toe sê Hy vir hom: Kyk, Ek het jou skuld van jou weggeneem, en Ek beklee jou met feesklere. SAGARÍA 3:4 AFR53
19 Mei 2025
SAGARÍA 4:1 AFR53
En die engel wat met my gespreek het, het teruggekom en my gewek soos 'n man wat uit die slaap opgewek word.
Die tweede gesig aan die leiers – die vyfde gesig dié nag – is bedoel vir Serubbabel. Dit lyk asof Sagaria ‘n bietjie geslaap het voor die engel hom weer wakker maak om verder te sien wat God vir hom wou wys.
Dit was God se doel dat Israel Sy ligdraer en getuie moes wees vir die omliggende nasies wat verswelg was in die duisternis van die heidendom.
Julle is die lig van die wêreld. 'n Stad wat bo-op 'n berg lê, kan nie weggesteek word nie; en 'n mens steek ook nie 'n lamp op en sit dit onder die maatemmer nie, maar op die staander, en dit skyn vir almal wat in die huis is. MATTHÉÜS 5:14-15 AFR53
Israel het egter verskriklik gefaal in hul nasionale roeping. Die verwerping van die Messias het gelei tot die vernietiging van die tempel en die instelling van nasionale blindheid,
En toe Hy naby kom en die stad sien, het Hy daaroor geween en gesê: As jy tog maar geweet het, ja, ook in hierdie dag van jou, die dinge wat tot jou vrede dien! Maar nou is dit vir jou oë bedek. LUKAS 19:41-42 AFR53
totdat die volheid van die heidene sal ingaan.
Want ek wil nie hê, broeders, dat julle hierdie verborgenheid nie moet weet nie, sodat julle nie eiewys mag wees nie: dat die verharding ten dele oor Israel gekom het totdat die volheid van die heidene ingegaan het; ROMEINE 11:25 AFR53
In hierdie tydperk wat God se volk se oë ‘blind’ is, in hierdie interval, dra sewe aparte kandelare God se lig. Hierdie sewe kandelare word gelys in Openbaring 2 en 3 - die sewe gemeentes wat vir ons onder andere ook ‘n tydlyn gee van die eerste groep Christene in die boek Handelinge, tot en met die laaste groep Christene wat leef tot en met die Wegraping.
die verborgenheid van die sewe sterre wat jy in my regterhand gesien het, en die sewe goue kandelaars: die sewe sterre is die engele van die sewe gemeentes, en die sewe kandelaars wat jy gesien het, is die sewe gemeentes. OPENBARING 1:20 AFR53
Een soos die Seun van die mens beweeg tussen die sewe kandelare. Jesus Christus is die Een wat tussen die gemeentes beweeg.
en tussen die sewe kandelaars Een soos die Seun van die mens met 'n kleed aan wat tot op die voete hang, en gegord om die bors met 'n goue gordel. OPENBARING 1:13 AFR53
Die engel wat nog die hele tyd met Sagaria praat, kom terug en maak hom wakker asof hy geslaap het.
Dieselfde het met Abraham gebeur toe God Sy verbond met hom gesluit het.
En toe die son wou ondergaan, val daar 'n diepe slaap op Abram, en kyk, skrik en groot duisternis het hom oorval. GÉNESIS 15:12 AFR53
Dieselfde het ook met Petrus, Johannes en Jakobus gebeur tydens die Verheerliking van Jesus op die berg.
En Petrus en die wat saam met hom was, was deur die slaap oorweldig. Maar toe hulle wakker word, sien hulle sy heerlikheid en die twee manne wat by Hom staan. LUKAS 9:32 AFR53
20 Mei 2025
SAGARÍA 5:1 AFR53
En ek het my oë weer opgeslaan en gekyk — daar was 'n vlieënde boekrol.
In sy sesde visioen sien Sagaria 'n boekrol wat deur die lug vlieg. Die boekrol was oopgerol omdat Sagaria kon sien hoe groot dit was - sy lengte is twintig el en sy breedte tien el.
En hy het vir my gesê: Wat sien jy? Toe antwoord ek: Ek sien 'n vlieënde boekrol, sy lengte is twintig el en sy breedte tien el. SAGARÍA 5:2 AFR53
Twintig el x tien el neem ons terug na die tabernakel en tempel se afmetings.
Die tempel van God word opgedeel in twee dele - die heilige en die allerheilgste vertrekke.
In die heilige vertrek was drie items: die tafel met vertoonbrode, die kandelaar en die reukofferaltaar, en in die allerheiligste vertrek was slegs die verbondsark.
Die afmetings van Moses se tabernakel:
- Allerheilgste vertrek 10 el x 10 el
- Heilige vertrek 20 el x 10 el
Die afmetings van Salomo se tempel:
- Allerheilgste vertrek 20 el x 20 el
- Heilige vertrek 20 el x 60 el
- Voorportaal 20 el x 10 el
En die voorportaal, aan die voorkant van die hoofvertrek van die huis, was twintig el in sy lengte, oor die breedte van die huis; tien el in sy breedte aan die voorkant van die huis. I KONINGS 6:3 AFR53
Waarom die tempel hierby inbring? Want dit is waar God se oordeel begin - oor diegene wat Sy wet verontagsaam.
Want die tyd is daar dat die oordeel moet begin by die huis van God. En as dit eers by ons begin, wat sal die einde wees van die wat aan die evangelie van God ongehoorsaam is? I PETRUS 4:17 AFR53
Diefstal en meineed - twee sondes wat beide tafels van die Wet verteenwoordig (die middelste gebod van elke tafel).
Daarop sê hy vir my: Dit is die vloek wat uitgaan oor die ganse land; want ooreenkomstig daarmee sal al die diewe hiervandaan weggeruim word, en ooreenkomstig daarmee sal al die meinediges hiervandaan weggeruim word. SAGARÍA 5:3 AFR53
Baie dink dat die teks op die boekrol die Tien Gebooie was. Om te steel is om jou naaste skade aan te doen, en om meineed te pleeg is om God te onteer, omdat jy in Sy Naam sweer.
Die twee sondes, een aan elke kant van die tafels van die Tien Gebooie, het die geheel van Israel se sondes verteenwoordig. God sou die mense vervloek wat hierdie sondes gepleeg het, en ook hulle huise vervloek.
En laat dit uitgaan, spreek die Here van die leërskare, en dit sal kom in die huis van die dief en in die huis van hom wat vals sweer by my Naam; en dit sal binne-in sy huis vernag en dit verteer saam met sy balke en sy klippe. SAGARÍA 5:4 AFR53
21 Mei 2025
SAGARÍA 5:5 AFR53
Daarop kom die engel vorentoe wat met my gespreek het, en sê vir my: Slaan tog jou oë op, en kyk wat daar te voorskyn kom.
Sagaria kry ‘n sewende visioen en die engel sê weereens dat hy moet opkyk om te sien wat vir hom gewys word. Sagaria het geen idee wat hy sien nie, en die engel moet vir hom interpreteer.
Efa beteken ‘n inhoudsmaat vir droeë produkte soos graan. Die efa wat Sagaria sien is ‘n graanmandjie en daarbinne is die ganse wêreld se sondes.
Toe sê ek: Wat beteken dit? En hy antwoord: Dit is die efa wat te voorskyn kom. Verder het hy gesê: So lyk hulle in die ganse land. SAGARÍA 5:6 AFR53
Die mandjie as 'n efa, en die looddeksel was maateenhede en simbole van handel en word saam met die vrou in die mandjie met goddeloosheid geassosieër. Hulle was beelde van hebsug, materialisme en oneerlikheid. Die Hebreeuse woord vir goddeloosheid is vroulik en dit is waarskynlik hoekom 'n vrou die beeld van die bose in hierdie visioen is.
En meteens word daar 'n looddeksel opgelig, en daar was 'n vrou wat binne-in die efa sit. SAGARÍA 5:7 AFR53
Die engel het die vrou in die mandjie teruggewerp en die opening van die mandjie vinnig met die looddeksel toegemaak.
En hy sê: Dit is die goddeloosheid. En hy het haar binne-in die efa teruggewerp en die looddeksel op die opening daarvan gegooi. SAGARÍA 5:8 AFR53
Weer twee vroue, nie engele nie. Die vroue het vlerke soos 'n ooievaar, 'n onrein voël - agente van die bose. Die hebreeus vir ooievaar is hasida en is wat in die vers gebruik is.
Toe slaan ek my oë op en kyk — daar kom twee vroue te voorskyn met die wind in hulle vlerke; en hulle het vlerke gehad soos die vlerke van 'n groot sprinkaanvoël, en hulle het die efa weggevoer tussen die aarde en die hemel. SAGARÍA 5:9 AFR53
God gaan hierdie bose, materialistiese gees laat terugkeer na sy oorsprong, Babilon, en daar sal dit uiteindelik vernietig word.
Daarop sê ek aan die engel wat met my gespreek het: Waarheen bring hulle die efa? En hy antwoord my: Om vir haar 'n huis te bou in die land Sínear; en is dit klaar, dan word sy daar op haar plek neergesit. SAGARÍA 5:10-11 AFR53
Ons lees in Openbaring 18 dat Babilon wel vernietig gaan word - Geval, geval het die groot Babilon!
En ná hierdie dinge het ek 'n engel sien neerdaal uit die hemel, met groot mag, en die aarde is verlig deur sy heerlikheid. En hy het met 'n groot stem kragtig uitgeroep en gesê: Geval, geval het die groot Babilon, en dit het geword 'n woonplek van duiwels en 'n versamelplek van allerhande onreine geeste en 'n versamelplek van allerhande onreine en haatlike voëls, OPENBARING 18:1-2 AFR53
22 Mei 2025
SAGARÍA 6:4 AFR53
Daarop het ek aangehef en aan die engel wat met my gespreek het, gesê: Wat beteken dit, my heer?
Sagaria sien sy laaste en vir die aand sy agtste visioen. Vier strydwaens kom tussen twee berge te voorskyn. Meeste geleerdes neem aan dat die berge die Olyfberg en die berg Sion is. Berge van koper (brons) assosieer met oordeel.
En ek het weer my oë opgeslaan en gekyk — daar was vier strydwaens wat tussen die twee berge uit te voorskyn kom, en die berge was berge van koper. SAGARÍA 6:1 AFR53
Sagaria weet nie wat die vier strydwaens met die vier gekleurde perde wat tussen die berge deurkom beteken nie, en die engel moet weereens verduidelik.
Dit is die vier winde van die hemel wat eers voor die Here van die hele aarde verskyn, en dan uitgegaan.
En die engel het geantwoord en vir my gesê: Dit is die vier winde van die hemel wat uitgaan nadat hulle hul gestel het by die Here van die ganse aarde. SAGARÍA 6:5 AFR53
Die winde van die hemel verwys na die engele leër. Die Hebreeus praat van ruah wat beteken wind, asem, verstand, gees. Ruah is ook ‘n naam vir die Heilige Gees.
Die engele leër is dus besig met God se oordeel, en Openbaring 6 het met die oopmaak van die seëls vir ons meer insig gegee van die detail.
Hier word ook nie gepraat van die God van Abraham, Isak en Jakob nie, maar van die Here van die ganse aarde. Hierdie is ‘n verwysing na die komende Millenium tydperk waar Jesus as koning gaan regeer oor almal.
En uit sy mond gaan daar 'n skerp swaard om die nasies daarmee te slaan; en Hy sal hulle met 'n ysterstaf regeer, en Hy trap die parskuip van die wyn van die grimmigheid en van die toorn van God, die Almagtige. En Hy dra op sy kleed en op sy heup die Naam wat geskrywe is: Die Koning van die konings en die Here van die here. OPENBARING 19:15-16 AFR53
Die swart perd wat noord gaan dui op inflasie en hongersnood, en die wit perd wat hom volg is verowering en oorwinning. Die vaal perd van peste en dood gaan na die suide. Baie is al gepraat van noord en suid waar die vyande van Israel geleë is. Oos en wes is egter onbegaanbaar. Wes is die Middelandse See en oos is woestyn.
Dié met die swart perde trek uit na die land van die noorde, en die wittes trek uit agter hulle aan; en die bontes trek uit na die land van die suide. SAGARÍA 6:6 AFR53
Nadat die swart en wit perde en hul strydwaens hul oordele in die noordelike land voltrek het, en die gevlekte dieselfde gedoen het in die suide, gaan almal in alle rigtings oor die hele aarde.
En toe die sterkes uittrek, het hulle begeer om weg te trek om die aarde te deurkruis; en Hy het gesê: Trek weg, deurkruis die aarde! En hulle het die aarde deurkruis. SAGARÍA 6:7 AFR53
Noord was die tradisionele rigting van Israel se vyande - veral Babilon. God se Gees word tot rus gebring wanneer die noorde verpletter is.
Toe het Hy my geroep en aan my dit gesê: Kyk, die wat uittrek na die land van die noorde, hulle bring my Gees tot rus in die land van die noorde. SAGARÍA 6:8 AFR53
Comments