Jeremia - Hoofstukke 3, 14 & 17

Scroll asb. ondertoe om vandag se inskrywing te sien!

16 November 2025

JEREMIA 3:1 AFR53

Hy sê: As 'n man sy vrou verstoot, en sy gaan van hom af weg en word 'n ander man s'n, kan hy dan nog na haar teruggaan? Sal daardie land nie skandelik ontheilig word nie? En jy het met baie minnaars gehoereer en wil na My terugkom, spreek die Here!

Waarvan praat Jeremia? Jeremia het opgetel wat Hosea 'n eeu tevore geprofeteer het.

Die begin van wat die Here met Hoséa gespreek het; die Here het aan Hoséa gesê: Gaan heen, neem vir jou 'n hoervrou en hoerkinders; want die land het grootliks owerspel bedrywe deur van die Here afvallig te word.   HOSÉA 1:2 AFR53

God gebruik die wette wat egbreuk en hertrou gereël het (Deut. 24) om die verhouding tussen Hom en die volk uit te beeld.  Net soos dit in normale huweliksverhoudinge ondenkbaar is dat ’n man na sy vorige vrou sal teruggaan ná ’n egskeiding, só is dit eintlik ondenkbaar dat die volk sal terugkom na God.

Die volk het immers volhard in hulle weiering om met God in verhouding te bly, selfs al het Hy hulle tot ander insigte probeer bring deur ‘n droogte te veroorsaak.  Omdat die Baäl godsdiens ’n vrugbaarheidsgodsdiens was, moes God se hand deur die natuur hulle van Sy beheer van die natuur oortuig het.  Hulle het egter geen berou getoon en nie van hulle afgodediens afgesien nie. Droogte is ook een van Deuteronomium se vloeke.

Slaan jou oë op na die kaal heuwels en kyk! Waar is jy nie onteer nie? Aan die paaie het jy vir hulle klaar gesit soos 'n Arabier in die woestyn, en jy het die land ontheilig deur jou hoererye en deur jou boosheid.   JEREMIA 3:2 AFR53

Die teenkant van droogte is reën, en reën is 'n teken van seën uit die hemel. Jeremia het vir hulle gesê dat hul verwerping van God die rede was waarom die reën teruggehou is, omdat hulle geweier het om skaam te wees.

En die reënbuie is ingehou, en daar was geen laat reëns nie. Maar jy het 'n hoerevoorhoof gehad, jy het geweier om jou te skaam.   JEREMIA 3:3 AFR53

Daarom help dit nie om op ’n halfhartige manier vir God Vader te noem en steeds voort te gaan om verkeerd te bly doen nie.

Het jy My nie nou eers aangeroep nie: My Vader, die vertroude Vriend van my jeug is U! Sal Hy vir ewig die toorn behou, of dit vir altyd bewaar? Kyk, dit het jy gesê, maar jy het slegte dinge gedoen tot die uiterste toe.   JEREMIA 3:4-5 AFR53

Die woord van God het spesifiek tot Jeremia gekom tydens die heerskappy van koning Josia en hom gevra of hy besef wat die afvallige Israel gedoen het.

En die Here het vir my gesê in die dae van koning Josía: Het jy gesien wat die afkerige, Israel, gedoen het? Sy het op elke hoë berg en tot onder elke groen boom gegaan en daar gehoereer.   JEREMIA 3:6 AFR53

God het verduidelik dat selfs nadat hulle Hom verlaat het, Hy Israel (die Noordelike Koninkryk) gevra het om na Hom terug te keer, maar sy het geweier. Toe sien haar verraderlike suster Juda (die Suidelike Koninkryk) dat sy God nie vrees nie en het ook weggedwaal. God het gesê Hy het vir Israel 'n egskeidingsbrief geskryf wat haar suster Juda gesien het.

En Ek het gesê, nadat sy dit alles gedoen het: Keer na My terug! Maar sy het nie teruggekeer nie. En dit het die ontroue, haar suster Juda, gesien. En Ek het gesien toe Ek uit oorsaak van die owerspel van die afkerige, Israel, haar verstoot en haar haar skeibrief gegee het, dat die ontroue, haar suster Juda, nie bevrees was nie, maar gegaan en ook self gehoereer het.   JEREMIA 3:7-8 AFR53

---

17 November 2025

JEREMIA 3:9 AFR53

En vanweë haar ligsinnige hoerery het sy die land ontheilig, ja, sy het owerspel bedrywe met klip en hout.

Die trouelose Noordelike Koninkryk van Israel het hul afgodediens vervolmaak. God het hulle ’n skeibrief gegee – die ballingskap van 722 v.C. – onder andere as afskrikmiddel vir die Suidelike Koninkryk, Juda.  Helaas, dit het nie die gewenste uitwerking gehad nie.  Juda se bekering was vals en skynheilig.

God het vir Jeremia gesê dat Juda nie met hul hele hart na Hom teruggekeer het nie, maar slegs in skyn en daarom was Israel meer regverdig omdat hulle ten minste eerlik was. God wil hê ons moet getrou aan onsself en Hom wees. Wees koud of warm, maar nooit lou nie. Neem ‘n besluit en staan daarby.

Maar ook ondanks dit alles het die ontroue, haar suster Juda, haar nie met haar hele hart tot My bekeer nie, maar valslik, spreek die Here. Toe het die Here vir my gesê: Die afkerige, Israel, het haar siel geregverdig meer as die ontroue, Juda.   JEREMIA 3:10-11 AFR53

Hierdie aanbod word op God se getrouheid gebaseer en Hy sal hulle potensieel weer Sy eiendom maak.  God sal hulle terugbring, al is hulle ook min – een uit ’n stad, twee uit ’n familie – en hulle in die Godstad versorg, vermeerder en begelei met leiers na God se hart.

Gaan en roep hierdie woorde na die noorde toe uit en sê: Keer terug, o afkerige, Israel, spreek die Here. Ek sal julle nie donker aankyk nie, want Ek is goedertieren, spreek die Here; Ek sal die nie vir ewig behou nie. Alleenlik, ken jou ongeregtigheid, dat jy teen die Here jou God oortree het en jou weë gerig het na die vreemdes, onder elke groen boom; maar na my stem het julle nie geluister nie, spreek die Here. Keer terug, o afkerige kinders, spreek die Here, want Ek is heer oor julle; en Ek sal julle neem, een uit 'n stad en twee uit 'n geslag en sal julle in Sion bring.   JEREMIA 3:12-14 AFR53

’n Pragtige prentjie van God se teenwoordigheid word geteken deurdat die sentrum van hul verhouding met God nie meer die verbondsark sal wees nie, maar die hele Jerusalem as die troon van God.  Weereens ’n beeld wat weerklank vind in Openbaring.

En Ek sal aan julle gee herders na my hart, wat julle sal oppas met kennis en verstand. En as julle vermenigvuldig en vrugbaar word in die land in dié dae, spreek die Here, dan sal hulle nie meer sê: Die verbondsark van die Here nie. Ook sal dit in die hart nie opkom nie, en hulle sal daaraan nie dink en dit nie soek nie, en dit sal nie weer gemaak word nie.   JEREMIA 3:15-16 AFR53

Dié belofte sluit uiteindelik albei ryke van Israel in – die Noordelike sowel as die Suidelike Koninkryke – asook die nasies wat God saam met Sy volk sal vereer.

In dié tyd sal hulle Jerusalem noem die troon van die Here; en al die nasies sal daarheen saamkom vanweë die Naam van die Here in Jerusalem; en hulle sal nie meer wandel na die verharding van hul bose hart nie.   JEREMIA 3:17 AFR53

Israel en Juda sal wel weer terugkeer na die land wat God as ‘n erfenis aan hulle gegee het.

In dié dae sal die huis van Juda gaan na die huis van Israel, en hulle sal saam uit die Noordland kom in die land wat Ek aan julle vaders as erfenis gegee het.   JEREMIA 3:18 AFR53

---

18 November 2025

JEREMIA 3:19 AFR53

Ék het wel gedink: o Hoe gaan Ek jou met seuns gelykstel en aan jou gee 'n kosbare land, 'n allersierlikste erfenis van die nasies! Ook het Ek gedink: Jy sal My noem: My Vader! en jy sal van My nie afvallig word nie.

Retories vra God hoe afvallige Israel en verraderlike Juda 'n seën soos die herstel van die land kon ontvang.

In antwoord op Sy eie vraag het God gewys op 'n innerlike transformasie wat onder Sy mense sou plaasvind, ten spyte van hul vorige verraad.

Maar soos 'n vrou troueloos skei van haar minnaar, so het julle troueloos teen My gehandel, o huis van Israel, spreek die Here.   JEREMIA 3:20 AFR53

Jeremia het profeties gesien hoe Israel in ware berou uitroep na God vanuit hul verwoesting, vanaf die kaal heuwels. Sulke diep berou was nodig omdat hulle hul weg verdraai het en die HERE hul God vergeet het.

'n Stem is gehoor op die kaal heuwels, smekende geween van die kinders van Israel, omdat hulle hul weg verdraai het, die Here hulle God vergeet het.   JEREMIA 3:21 AFR53

Jeremia het gepraat van die dag wanneer die kinders van Israel sou reageer op God se oproep om terug te keer en van hul afvalligheid genees te word, en hul nood sou erken en wie hulle God is. Dit was in teenstelling met hoe hulle voorheen die HERE hulle God vergeet het.

Keer terug, o afkerige kinders; Ek sal julle afkerighede genees. Hier is ons, ons kom na U toe, want U is die Here onse God.   JEREMIA 3:22 AFR53

In hul afgodery het Israel dikwels altare op hoogtes gebou – op die toppe van die heuwels. God het hulle daaraan herinner dat hierdie heuwels, hierdie hoogtes en die valse gode wat hulle verteenwoordig het, geen hulp in hul dag van nood was nie. In plaas daarvan is God die verlossing van Israel.

Waarlik, tevergeefs verwag hulle dit van die heuwels en van die rumoer op die berge; waarlik, in die Here onse God is Israel se heil.   JEREMIA 3:23 AFR53

Op daardie altare, aan heidense gode op die heuwels, het geslagte Israeliete hul kleinvee en beeste en selfs hul seuns en dogters geoffer.

Die Skandegod is Baäl, die god van skande wat sy offers geëis het.

Maar die Skandegod het die goed van ons vaders opgeëet van ons jeug af, hulle kleinvee en hulle beeste, hulle seuns en hulle dogters.   JEREMIA 3:24 AFR53

Hierdie skande kan nie mee weggedoen word totdat die kinders van Israel werklik berou toon en na God terugkeer nie.

Ons wil neerlê in ons skande, en ons smaad moet ons oordek; want ons het teen die Here onse God gesondig, ons en ons vaders van ons jeug af tot vandag toe, en ons het nie geluister na die stem van die Here onse God nie.   JEREMIA 3:25 AFR53

---

19 November 2025

JEREMIA 14:1 AFR53

Die woord van die Here wat tot Jeremia gekom het weens die groot droogte.

Die voortdurende droogte het 'n baie ernstige uitwerking op die land en sy mense gehad. Die woord van die Here het tot Jeremia gekom en gesê dat ‘n geroep van Jerusalem opgestyg het, en almal het na water gesoek, maar dit nêrens gevind nie.

Juda treur en sy poorte verval; hulle sit in rou op die grond, en die geskreeu van Jerusalem gaan op.   JEREMIA 14:2 AFR53

Almal het hul hoofde bedek, die land was dor, en daar was geen reën nie. Dit was 'n direkte vervulling van een van die vloeke wat hulle uit die verbond gelees het.

Die Here sal die reën van jou land poeier en stof maak; van die hemel sal dit op jou afkom totdat jy verdelg is.   DEUTERONÓMIUM 28:24 AFR53

Die beskrywing van die droogte is aan die eenkant ’n werklikheid waarmee baie van ons kan identifiseer.  Dit tref die vername mense sowel as die slawe, die boere en hul diere. Niemand en niks word daarvan uitgesluit nie.  Die koppe hang, die mense is verslae en verleë, hulle is moedeloos.

En die vernames onder hulle stuur hulle ondergeskiktes na die water; hulle kom by die bakke, hulle kry geen water nie; leeg kom hulle kanne terug; hulle het beskaamd gestaan en in die skande gekom en bedek hulle hoof. Weens die land wat verslae is, omdat daar geen reën op die aarde is nie, kom die landbouers in die skande, hulle bedek hulle hoof.   JEREMIA 14:3-4 AFR53

Die land verdor, die mense versmag en die diere gooi hulle lammers weg.

Want selfs die wildsbok in die veld lam en gooi haar lam weg, omdat daar geen jong gras is nie. En wilde-esels staan op die kaal heuwels, hulle snuif die wind op soos die jakkalse; hulle oë versmag, omdat daar geen gras is nie.   JEREMIA 14:5-6 AFR53

Aan die ander kant is dit ook ’n beskrywing van die toestand van die volk in hul verhouding met God.  Daar is ’n droogte in hulle interaksie.  Soos die volk al hoe vêrder van God af weg beweeg, só val dinge net eenvoudig al hoe meer uitmekaar, en raak hulle oë ook dof, want daar is niks meer wat hulle geestelik kan voed nie.

Vanuit hierdie werklike beskrywing van die droogte wat ook simbolies op die geestelike droogte in Juda se gemeenskap dui, erken Jeremia dat hul sonde tussen hulle en God kom staan ​​het.

Jeremia vra dat God tog sal optree ter wille van Sy Naam, om weer die Hoop van Israel, die Redder in tye van nood te wees soos in die verlede.  Waarom, vra hy, sou U vreemd raak vir ons, en U afstand van ons hou.  Moet ons nie verlaat nie!

Hoewel ons ongeregtighede teen ons getuig, o Here, doen dit om u Naam ontwil; want ons afkerighede is baie, ons het teen U gesondig. o Verwagting van Israel, sy Verlosser in tyd van benoudheid! Waarom sou U wees soos 'n vreemdeling in die land en soos 'n reisiger wat uitdraai om te vernag? Waarom sou U wees soos 'n man wat verslae is, soos 'n held wat nie kan verlos nie? U is tog in ons midde, o Here, en u Naam is oor ons uitgeroep. Verlaat ons nie!   JEREMIA 14:7-9 AFR53

---

20 November 2025

JEREMIA 14:10 AFR53

So sê die Here van hierdie volk: Só het hulle daarvan gehou om te swerwe, hulle het hul voete nie teruggehou nie; daarom het die Here geen behae in hulle nie. Nou sal Hy aan hulle ongeregtigheid dink en hulle sondes besoek.

God antwoord Jeremia en wys hom op die voorliefde van die volk om van Hom af weg te draai.  Nou is God se geduld op, en Hy is hulle nie meer goedgesind nie. 

God het vir Jeremia gesê om nie vir die volk te bid nie! Hy het gesê dat selfs al vas hulle, Hy nie na hulle geroep sou luister nie. Selfs wanneer hulle brandoffers bring, sou Hy hulle nie aanvaar nie, en Hy sou hulle met die swaard, hongersnood en pes vernietig!

Verder het die Here vir my gesê: Bid nie vir hierdie volk ten goede nie. As hulle vas, luister Ek nie na hulle gesmeek nie; en as hulle brandoffer en spysoffer bring, het Ek in hulle geen behae nie; maar deur die swaard en die hongersnood en die pes maak Ek hulle tot niet.   JEREMIA 14:11-12 AFR53

Jeremia verduidelik aan God dat die mense mislei is deur valse profete wat vir hulle gesê het dat hulle nie die swaard of hongersnood sou sien nie en slegs vrede sou hê.

Toe sê ek: Ag, Here Here, kyk, die profete sê vir hulle: Julle sal geen swaard sien en geen hongersnood hê nie; maar Ek sal julle 'n duursame vrede gee in hierdie plek.   JEREMIA 14:13 AFR53

God sê vir Jeremia dat die profete almal leuenaars is. Hy het hulle nooit gestuur, hulle beveel of selfs met hulle gepraat nie. Hulle het waarsêery gespreek uit die bedrog van hul harte.

En die Here het vir my gesê: Die profete profeteer vals in my Naam; Ek het hulle nie gestuur en hulle geen bevel gegee en met hulle nie gespreek nie; hulle profeteer vir julle 'n leuengesig en nietige waarsêery en bedrieëry van hulle hart.   JEREMIA 14:14 AFR53

Die valse profete wat woorde van vrede en veiligheid gespreek het toe dit tyd was om hulle te bekeer en voor te berei vir oordeel, sou self spesiale teikens van die swaard en hongersnood wees wat sou kom.

Die mense moes geweet het dat God sonde straf, en hulle moes nie die valse profete geglo het nie. Die oordeel van die nasie word hier genoem omdat die mense bereid was om mislei te word.

Daarom, so spreek die Here: Aangaande die profete wat profeteer in my Naam sonder dat Ek hulle gestuur het, en wat sê: Daar sal geen swaard of hongersnood in hierdie land wees nie — dié profete sal deur die swaard en die hongersnood omkom.   JEREMIA 14:15 AFR53

God het diegene wat die woorde van die valse profete ontvang het, nie as sonder skuld beskou nie. Hulle was verantwoordelik vir die verwerping van die woorde van die ware profete (Jeremia en ander soos hy) en vir die ontvangs van die valse woorde van die valse profete.

Om die woorde van die valse profete te hoor en te glo, het dit nie waar gemaak nie. Hulle sou onder dieselfde oordeel ly wat die valse profete gesê het nooit sou kom nie.

En die volk vir wie hulle profeteer, sal in die strate van Jerusalem weggegooi lê vanweë die hongersnood en die swaard sonder dat iemand hulle begrawe; hulle, hulle vrouens en hulle seuns en hulle dogters. So sal Ek dan hulle boosheid oor hulle uitstort.   JEREMIA 14:16 AFR53

---

21 November 2025

JEREMIA 14:17 AFR53

Sê aan hulle dan hierdie woord: Laat my oë afloop in trane nag en dag en nie ophou nie; want die jonkvrou, die dogter van my volk, is gebreek met 'n groot verbreking, met 'n baie smartlike wond.

Dit het vir Jeremia geen vreugde gebring om te weet dat hy 'n ware profeet was en diegene wat vleiende dinge gesê het, valse profete was nie. Sy pyn oor die rampspoed van die komende oordeel was veel groter as enige tevredenheid om reg te wees.

Jeremia bars in trane daaroor uit, dag en nag, sonder ophou, weens die lyding van die volk wat hy moet aanskou.  Oral lê die slagoffers van die verwoesting.  Selfs die profete en priesters trek die land vol sonder dat hulle weet wat om te sê.

As ek uitgaan in die veld, lê daar die wat verslaan is deur die swaard; en as ek kom in die stad, is daar die kwale van die hongersnood. Ja, selfs profeet en priester trek rond in die land sonder om iets te weet.   JEREMIA 14:18 AFR53

Die vraag brand in sy binneste of God Juda dan heeltemal verwerp het, of Hy walg aan Sy mense.  Hy worstel met die finaliteit van God se oordeel, en kan eintlik nie aanvaar dat dinge nie weer beter sal raak nie. 

Het U Juda dan heeltemal verwerp? Of het u siel 'n afsku van Sion? Waarom het U ons geslaan, sodat daar geen genesing vir ons is nie? Hulle wag op vrede, maar daar is niks goeds nie; en op 'n tyd van beterskap, maar daar is verskrikking.   JEREMIA 14:19 AFR53

Hy erken dat hulle opstandig was, dat hulle gesondig het, ook namens die voorgeslagte, en vra dat God hulle tog nie moet verwerp nie, sodat Sy plek verag word nie.

Here, ons ken ons goddeloosheid, die ongeregtigheid van ons vaders, want ons het teen U gesondig.   JEREMIA 14:20 AFR53

Omdat Jeremia niks goeds in die volk gesien het om tot God te appelleer nie, het hy met 'n ander benadering gebid. Hy het gevra op grond van God se naam, op grond van God se heerskappy en gesag (die troon van U heerlikheid), en op grond van Sy verbond met hulle om hulle nie te verwerp nie.

Nou begin hy werklik bid, hy kan homself nie help nie. Hy word meegedeel dat hy nie moet bid nie, maar hy voel dat hy moet. Hy is so lief vir die mense dat hy vir hulle moet pleit.

Verwerp ons nie ter wille van u Naam; onteer die troon van u heerlikheid nie; hou tog in gedagtenis, verbreek nie u verbond met ons nie.   JEREMIA 14:21 AFR53

Die hoofstuk het begin met kommer oor die droogtes. Nou praat Jeremia hopelik namens 'n berouvolle volk wat erken dat Baäl of enige van die ander afgode magteloos is om reën te maak.

Die oordeel van God, hoe streng dit ook al was, het hulle geskei van die afgodery en vertroue op die gode van die nasies of die natuur om reën te maak.

Die nederige hart kyk eenvoudig na God in geduldige vertroue. God se streng teregwysing aan Sy volk het hulle op hul knieë gedwing.

Is daar onder die nietige afgode van die nasies wat reën kan maak? Of kan die hemel reënbuie gee? Is U dit nie, o Here onse God? En ons wag op U, want Ú doen al hierdie dinge.   JEREMIA 14:22 AFR53

---